Kızlarağası Hanı çevresine doğru yürüyüp tarihi Çakaloğlu Hanının doğu tarafında kısa bir sokak var: 897 Sokak. Beş yıl oluyor, oradan tesadüfen geçerken İzmir Valiliği’nin kıdemli Basın Danışmanı Ercan Doğu ağabeyimi köftecide görmüş, daveti üzerine misafiri olup ikramını geri çevirmemiştim.
“Hah” dedim, “İşte köfteci açık. Hemen sokağın maskotu incir ağacının altına oturayım, yönümü de Kızlarağası Hanı girişine vereyim, bir güzel köfte ekmek yiyeyim”….
Hemen sokakta boş bir masaya oturdum. Sonra karşıma ve arkama dönüp arka masalara şaşkın halde bakındım. Bakındım ama göremedim. Neyi mi? Sokakta belirleyici özelliği olan, 80 yaşındaki
Sipariş verdiğim köfteler geldi, aşçıya, “Usta” dedim, “incir ağacını niçin kestiniz?”… Aşçı, “Sokağımızın görüntüsünü bozuyordu… Üst dalları karşı kaldırıma kadar sarkıp dükkanlarımızın kullanımını engelliyordu” diye karşılık verdi.
O an söyleyecek bir şey bulamadım. Aklımdan “Nerede bu devlet, nerede bu belediye? Her isteyen kamu malı sokaktaki ağacı izinsiz kesebilir mi?” soruları geçti. Onlar bir anlamda kentimizin adeta mobilyaları değil mi? Hem incir ağacı nerdeyse 80 kusur yaşındaydı, yani nerdeyse Atamızın kurup bize emanet ettiği cumhuriyetimizle yaşıt… O İzmir incirini acep hangi doğasever oraya dikmişti… İncir: İzmirin süsü bereketi…
Ulu önder Atatürkün İktisat Kongresi gerçekleştirdiği Harambalos Hanı’na bir taş atımlık uzaklıkta… Konak Belediyesi Sosyal Hizmetler Birimi’ne 50 metre, Ege Belediyeler Birliği’ne 100 metre uzaklıkta… Yetişkin İncir ağacı kesiliyor… Acaba belediye zabıtasının ya da görevlisinin haberi, izni var mıdır? Acaba Konak Belediye Başkanı’nın “Sokakları kapatan ağaçları temizleyin” talimatı gereği mi yapılmıştır?
Daha önce çektiğim incir ağaçlı bu sokak fotoğrafı elimde hatıra kaldı desenize… Bir yandan köfteleri yerken diğer yandan kesik kütüğü karşımda duran incir ağacıyla adeta konuşuyordum… Çocukluğum Tarihi Agora ören yeri yanındaki Tilkilik -Keçeciler semtinde geçti… Hatuniye Camisi karşısında Müftüzadelerin oturulmayan “Perili Köşk” bahçesine duvarlarından izinsiz atlayıp incir ağacından korkarak incir yediğim günler aklıma geldi…
 |
Çocukluğumda (1960-1970li yıllar) bir çok İzmir sokağı bu kutsal ağaçla süslüydü… İncirin Dünyadaki anavatanı Aydın ve İzmir İllerinde Büyük ve Küçük Menderes havzaları olduğunu işitmiştim… Ülkemizde 9 milyonu meyve verebilen 10 milyon incir ağacı bulunuyormuş, 30 bin üretici ailenin de geçimini bu kutsal ağaçtan sağlandığını okudum…
“Kutsal” diyorum çünkü Peygamber efendimiz kendisine ikram edilen inciri yediği ve “Yiyin, şayet cennetten inme bir meyve bulunduğunu söyleseydim, işte bu derdim dediği rivayet edilmektedir. Sonra İncir, kutsal kitabımız Kuranda adına müstakil sure bulunan ve üzerine yemin edilen bir meyveymiş…
İşte tüm bu konular kafamdan film şeridi gibi geçerken sokağı tekrar gözden geçirdim… Esnafın değiştiğini fark ettim… Şimdilerde Kızlarağası Hanı çevresinde moda olan nargile kafelerinden üç tane yeni açılmış. Esnafın, eski köfteci esnafının sokağı kullanışına ortak olmuşlar… Köftecide ne yapsın, sağdan soldan kafeler sıkıştırınca kendi dükkanı önündeki incir ağacını ortadan kaldırıvermiş! İki masa daha yer kazanmak için…
Eh, bende fotoğrafı hatıra kaldı 897 Sokak’ın eski sakini incir ağacının… Belediye başkanımı, meslektaşım Hakan Tartana rastladığımda 897 Sokak’a adını Kesik İncir Ağacı Sokağı adının verilmesini önereceğim!. . Belki belediye bürokratları ve personeline bir daha yaş incir ağaçlarının kesilmemesi yolunda bir talimat gibi olsun diye…
Sağlıcakla kalın…
Bir cevap yazın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.