Kadın dernekleri, kadın hakları savunucuları ve siyasetçilerimizle sınırlı kalmayacak fikir beyanları. Bir tarafından bolca erkek geyikleri ile tarafsız (!) kadınların, hemcinslerinin marifetlerinden yaka silkenlere kadar her bir yandan yağacak üstümüze başımıza kutlamalar.
O nedenle artık 8 Mart’larda susmayı tercih ediyorum. Ancak dayanamadım, bir tesadüf (!) neticesi suskunluğumu bozup, bu kez iki çift laf edeceğim.
Hani 8 mart,128 dokuma işçisi grevci kadının Newyorkta grev çadırında cayır cayır yanışlarına binaen emekçi kadınlar günü ilan edilmişti, şiirler(*) yazılmıştı ya direnişlerinin anısına…
Ardından birkaç yıl sonra, ne tesadüf ki yine tüm Avrupayı da saran dünya çapındaki Ekmek ve Gül adlı genel grevler yine Lawrence dokuma işçisi kadınların başlattığı grevlerdi ya hani…
İşte yine şu tesadüfe bakın ki, yıllar önce İzmir de canları pahasına sendikal örgütlenmeleri ile bir döneme damgasını vurmuş İzmir Tariş İplik ve Dokuma işçileri, bu kez 2010 yılında fabrikalarının önünde direniş çadırlarında karşılıyorlar 8 Mart’ı.
Başta kadınlar olmak üzere hayatın her alanından ilmek ilmek dokumaya çalışılan o gökyüzü renkli atlas çarşaf, o atlas çarşaf nedeniyledir ki asırlardır ne canlar verildi, nice işsizlik ve yoksulluğa rağmen pes edilmedi.
Ve 19. yüzyılın başında dokumasına başlanan o atlas çarşaf ki 2010 yılında da ne pahasına olursa olsun, dokunmaya devam ediyor hala…
Diyeceğim bu kadar.
Bir cevap yazın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.