Sosyal Bilgiler dersinde sosyal kurumları öğreniyoruz. Bunun için hepimiz mahallemizde ve çevremizdeki yetkili kişilerle konuşuyoruz. Ben Öykü Bolulu ve arkadaşım İpek Sönmez de kimsesiz çocukların bakıldığı Karşıyaka Çocuk Yuvası’nın Müdür Yardımcısı Metin İpçi’yle görüştük.
Yuvanın dışarıdan çok güzel bir görüntüsü var. Her yer yemyeşil. Girişte bir leylek, yavrusu ve yumurtalarının bulunduğu bir heykel var. Çevremiz tertemiz. Kapıdan girenleri Atatürk’ün bir sözü karşılıyor : “Cumhuriyet bilhassa kimsesizlerin kimsesidir.” Karşı tarafta ise bir pano var : Çocuklar için gerekli olanlar yazıyor; kolonyalı mendil, çocuk bezi, meyve suyu, kek gibi…
Odasına girdiğimizde Metin İpçi yerinde yoktu. İki müdür yardımcısı aynı odayı paylaşıyor. İkisinin de masasında oyuncak hayvanlar dikkatimizi çekti; birinde tavşan, birinde de ayıcık… Başka yerde çalışan bir müdür yardımcısının masasında böyle oyuncaklar bulunmaz herhalde!
Metin Amca gelir gelmez hemen sorulara başladık. Bir İpek sordu, bir ben, bir o yazdı, bir ben… Metin Amca çok güler yüzlü ve sevecen; çocukları çok sevdiği belli oluyor hemen. Dört yıldır Karşıyaka Çocuk Yuvası’nda müdür yardımcısı olarak görev yapıyormuş. Önceden de yine bu alanda Sosyal Hizmetler Müdürlüğü’nde çalışıyormuş.
İPEK : Çalıştığınız Kurumu tanıtır mısınız? Kimlere hizmet veriyorsunuz?
METİN İPÇİ : Karşıyaka Çocuk Yuvası 0 – 6 yaş grubu korunmaya muhtaç çocukların bakım ve korunmasını sağlamaktadır. Buranın kapasitesi 75 çocuk. Şu an 81 çocuk bulunuyor. 40’ı 0 – 2 yaş, 41’i 3 – 6 yaş grubu.
ÖYKÜ : 6 yaşından sonra kimsesiz çocuklara kim bakıyor?
METİN İPÇİ : 6 yaşından sonra çocuklar 7 – 12 yaş grubu çocuk yuvasına giderler. 12 yaşından sonra ise kızlar 13 – 18 yaş grubu kız yetiştirme yurtlarına, erkekler de erkek yetiştirme yurtlarına gider. 18 yaşından sonra yüksek okula gidenler 25 yaşına kadar devlet tarafından okutulur. Yüksek okula gitmeyenler ise 3413 sayılı yasa gereği bir işe yerleştirilirler.
İPEK : Bu kuruluşlarda kimlere hizmet veriyorsunuz?
METİN İPÇİ : Kuruluşumuza annesiz veya babasız, ya da hem annesiz hem babasız çocuklar kabul edilir. Annesi ya da babasından birisi kötü yola düşmüş, cezaevine girmiş çocuklar da mahkeme kararıyla kabul edilir. Ama anne babası olup da yoksul olan çocukları kabul edemiyoruz.
İPEK : ÖYKÜ : Kurumunuz olmasaydı ne olurdu, nasıl sorunlar yaşanırdı?
METİN İPÇİ : Sosyal devlet olma gereği bu kurumun olması şarttır. Devlet kimsesiz çocuklara bakmak zorundadır. Eğer böyle bir devletimiz olmasaydı çocuklar sokaklarda kendi kaderine terk edilmiş olurdu. Bu da eğitimsiz, yetiştirilememiş, sağlıksız gençlerin çoğalması demek olurdu ki bu da toplumların gelişmesini engeller.
İPEK : Ailesi olan bizim gibi çocuklara ne önerirsiniz?
METİN İPÇİ : Annenizi, babanızı çok sevmenizi, onlara her konuda yardımcı olmanızı, derslerinizi çok çalışmanızı öneririm. Anne-babalarınızın yanında ne kadar şanslı olduğunuzu hiçbir zaman unutmamalı, onların sözünden çıkmamalısınız.
ÖYKÜ : Ailelere önerileriniz nelerdir?
METİN İPÇİ : Onlara da çocuklarını çok sevmelerini, onların bakımını en iyi şekilde yapmalarını öneririm.
İPEK : Kurumunuza yardımcı olmak isteyenler ne yapabilir?
METİN İPÇİ : Kurumumuza maddi veya manevi destekler yapılabilir. Dernek aracılığıyla bağışta bulunabileceğiniz gibi gönüllü anne, gönüllü abla da olunabilir. Haftada iki gün mesai saatleri içinde gelip bir çocuğun bakımını üslenip, onunla gün boyu zaman geçirebilirsiniz.
Ayrıca koruyucu aile olunabilir. Kuruluştan bir çocuk talep edip, ona sıcak aile ortamı sağlayabilirsiniz. Bu çocuğun tüm giderleri kuruma aittir. Ayrıca koruyucu aileye de asgari ücret tutarında bir ücret ödenir. Kimsesi olmayan çocukları ise evlat edinmek mümkündür. Şu an yuvamızda 180 kişi evlat edinmek için sıra bekliyor.
ÖYKÜ : Bizim yaşımızdakiler bu küçük kardeşlerimize nasıl yardımcı olabiliriz?
METİN İPÇİ : Örneğin okulda arkadaşlarınızla konuşup para toplayabilirsiniz. Bu parayla onlara kek, meyve suyu gibi şeyler alabilirsiniz. Ayrıca internet sitemizde her gün ihtiyaç listemiz yer alıyor. Bunların bir kısmını karşılayabilirsiniz. Bir yılda yaklaşık 200 bin TL bağış geliyor kurumumuza.
İPEK : Kurumunuzda kimler çalışıyor?
METİN İPÇİ : Karşıyaka Çocuk Yuvası’nda yöneticilerin dışında psikolog, sosyal çalışmacı, çocuk gelişimcisi, doktor, hemşire, çocuk eğiticisi, bakıcı anne ve temizlik elemanları çalışır. Bakıcı anneler kız meslek liselerinin çocuk gelişimi bölümü mezunudurlar. Diğerleri de üniversite mezunudur.
ÖYKÜ : Yaptığınız işten memnun musunuz?
METİN İPÇİ : Hem de çok… Hep bu işi yapmak isterim.
Metin Amca’dan çok güzel bilgileri aldıktan sonra Yuva’yı da gezdik. Çocukların fotoğrafını çekmek yasak olduğu için biz ev denilen ve tıpkı rengarenk döşenmiş bir yuvaya benzeyen odaların fotoğraflarını çektik. Küçük çocukların yaptığı etkinleri, sergilerini gördük, spor odalarını çok beğendik. Burası hem bir eve hem de özel kreşlere benziyor, her yerde oyuncaklar var. Bütün eşyalar yeni, her yer çok temiz. Küçük çocuklar güzelce hazırlanmışlar, bakıcılarıyla birlikte gezmeye gitmeyi bekliyorlardı. Hiç yaramazlık yapmıyorlardı. Bebeklerin bulunduğu bölüme ise girmek yasaktı; sağlıkları için iyi olmayabilir diye doktorları uygun görmüyormuş.
Arkadaşım İpek’le Yuva’dan ayrılırken hem mutluyduk hem de üzgün. Üzgündük çünkü kimsesiz olmak çok zor olsa gerek. İnsanın annesi – babası, anneannesi – babaannesi, dedesi, amcası, teyzesi olmaması, onlarla birlikte zaman geçirememesi çok üzücü… Ama bir yandan da mutluyduk çünkü Karşıyaka Çocuk Yuvası gerçekten çok güzel ve oradaki çocuklara çok iyi bakılıyor.
Ama devletin bu güzel kuruluşunda bakılan bu çocuklara herkesin sahip çıkması gerekir. Biz de elimizden geleni yapmalıyız. Biz de dönüş yolunda bu çocuklar için okulumuzda ve çevremizde bir kampanya başlatmaya karar verdik.
Bir yanıt bırakın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.