Bana gelince, ıslık çalmak Büyükbaba Vasiyetidir. Belki o yüzden, ıslık çalmak, yazarınızın başardığı tek çalgı becerisidir. Baharda kırlarda, kışın yağmurda, ıslık çalarak yürümeyi pek severim.
Gerekçesini, aşağıdaki şiirde yıllar önce anlatmaya çalışmıştım.
Bir okuyun lütfen;
Mustafendi Vasiyetlerinden
Islığınızı sokaklara
Emanet etmeyin derdi dedem
sonra aşklara bulaşır
Ama bundan sakın korkmayın
Çünkü ıslık çalmaktan korkan bir insan
çok çabuk yaşlanır…
Önce insanı anlamalısın
ve bunu sakın erteleme derdi dedem
sonra yüreğin kötü nasırlaşır
Acı? Çekeceksin elbette, yalnızlık da çekeceksin
Ama cebinde hep bir kahkaha taşımalısın
Çünkü
bir delikanlıya umut yakışır…
Altmışında bisikleti öğrendi dedem
Altmışbeşinde öldü
Yüreğine baktılar hastanede, şaştılar
Çok genç, çok delikanlı, çok yakışıklıydı
Ama mezarı başında
niye ıslık çaldığımı
Hiç ama hiç anlamadılar…
Beğendiniz mi?
Öyleyse haydi, şimdi ıslık çalınız. Çünkü yaşamın ıslığınıza gereksinimi var.
Sokağa baksanıza…
Bir yanıt bırakın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.