Kategori: Kent-Yaşam yazıları
-
Şeker lokum bu helva
89 yıldır süregelen gelenek… İşi ağızları tatlandırmak… 70 yaşındaki İhsan Helvacı: “Devletimiz bu geleneksel gıdamızı koruma altına alsın. Tahin helvası ile ilgili kamu spotları hazırlansın. Okullarda, süt, üzüm ve fındık gibi ürünler nasıl dağıtılıyorsa; küçük paketler halinde tahin helvası neden dağıtılmasın…” 1928 yılından beri Basmane semtinde helva satıyorlar. Babadan oğula devam eden bir meslek olmuş.…
-
Afyon’dan İzmir’e kurtuluş günleri
Afyon’dan İzmir’e kurtuluş günleri Ağustos ayı, Türk tarihinde adeta zaferler ayıdır. Türklerin Anadolu’ya girişi ve kurtuluşu Ağustos ayında gerçekleşmiş. 26 Ağustos 1071 günü Malazgirt Zaferi kazanılmış, Bizans İmparatoru Romanus Diogenes, Büyük Selçuklu Devleti’nin Türk hükümdarı Alparslan tarafından yenilmiş. Büyük Taarruz, Kurtuluş Savaşımız sırasında, Gazi Mustafa Kemal Paşa’nın komutasında başlatılmış. Malazgirt Zaferi’nin 851. yıldönümünde; 26 Ağustos…
-
Hatuniye Camisi’nin nalıncısı
Nalın, zemin kısmı taş, ıslak veya çamurlu yerlerde giyilen, üstten tasmalı bir çeşit tahta ayakkabı. Nalın, Arapça “nal” ayakkabı ve “naleyn” bir çift ayakkabı manasına gelen kelimeden türemiştir. Türkçe’de “nalin” şeklinde söylendiği gibi “nalın” olarak da kullanılmaktadır. Nalın, Selçuklu ve Osmanlı devirlerinde, günlük hayatta geniş ölçüde kullanılırdı. 19. Yüzyıl’ın sonlarına doğru meslek haline gelen nalın…
-
Mezarlıkbaşı sinemalarında teşrifatçılık
Sinemalarda “teşrifatçılık” olarak da adlandırılan bir iştir yer göstericiliği… Bundan 40 yıl önce, yaz aylarında, Mezarlıkbaşı semtindeki kapalı ve açık hava sinemalarında bu işi yaptım. Dünya üzerinde belki de en son yapılması gereken iştir teşrifatçılık. Bu işte çalışanlar işletme sahiplerinden beş kuruş para almazlar. Tek gelirleri topladıkları bahşiştir. En altta çalışan oldukları için herkes gelir…
-
Son buharlı ve son makinist
Çocukluğumda pek usluydum, mahalleden dışarı adım atmazdım. Tepecik semtinde doğup büyüdüm. O yıllarda pek güzel komşuluk ilişkileri vardı. Boşnak, Arnavut, İştipli, Selanikli birçok Balkan muhacir ve göçmenin yaşamını sürdürdüğü bir semtti Tepecik. Komşular teyze, amca, anne ve baba yarısıydı adeta. Zeytinlik, Boğaziçi, Toros, Kemer, Hilal, Gürçeşme, Gültepe ve Yenidoğan mahalleriyle komşu bir semtti Tepecik. 1960…
-
Taslı Çeşme Sokağı’nı koşarak geçmek
Geçenlerde yolum yine Basmane’ye düştü. Semtin simgesel yapısı garın karşısından Anafartalar Caddesi’ne girdim, Altınpark’dan Mezarlıkbaşı’na doğru yürüdüm. Bu caddeyi boydan boya kat eder, sağa sola, hiçbir sokağa sapmadan yürürseniz Konak’taki Tarihi Saat Kulesi’nin altında bulursunuz kendinizi. Türk İzmir’in ilk ana caddesi, en birinci caddesi Anafartalar Caddesi’dir. Cumhuriyet’in ilk yıllarında bu caddenin ismi “Hükümet Caddesi”ydi. “Hükümet”…
-
İzmir aile evleri günlerim
Yüksek lisans öğrencisi bir genç aradı. Tez konusu “İzmir’de kortejolar – yavudhaneler”, bir başka deyişle aile evleriymiş. Bu konuda benden yardım alabileceğini söylemişler, onun üzerine aramış. “Tamam, konuşuruz. Bildiklerimi, gördüklerimi, yaşadıklarımı anlatırım” dedim. Bu konuyu anlatabilecek kişilerden biri de benim. Çünkü farklı isimlerle anılan bu mekanlarda yarı ömrüm geçti. İzmir İzmir Kent Kültürü ve Sanat…
-
El Olivo açılış filmi olmalı
Bir zeytin ağacının insanlar üzerindeki etkisini görmek ve Ayvalık’ta yaşayan babalarınızın, dedelerinizin ağaca olan tutkusunu anlamak için iyi bir film… Türkiye gibi bir zeytin ülkesi olan İspanya’da çekilen Zeytin Ağacı (El Olivo) filmi, bir adamın zeytin ağacına bağlılığını anlatıyor. Yönetmenliğini Icíar Bollaín’in yaptığ ve içerisinde komedi / dram öğeleri taşıyan film 2016 yılında vizyona girdi. Filmin oyuncuları arasında Javier Gutierrez, Anna Castillo,…
-
Bordrolu eşekler
1960’lı yıllardan başlayarak 2000’li uzay çağına kadar araçların giremediği merdivenli ve dik sokaklarda, günde üç vardiya halinde çöp topladılar. Bir gün geldi; bir bölümü Çeşme’nin Eşek Adası’na, kalanı ise Manisa’nın Spil Dağı’nda At Alanı bölgesine gönderildi ve emekli edildi. 1960-1970’li yıllarda resmen organik çöp üretiyorduk… Birçok evde buzdolabı yoktu, tel dolaplar vardı. O nedenle yemekler…
-
Ah, keşke…
Olmaz ya, zamanı geri alsak… Cumhuriyet Gazetesi’nin İzmir bürosunun kapısından içeri girdiğim güne, 1 Ekim 1984 Pazartesi gününe ve sonrasına dönsek… Haberlerimize İZMİR (Cumhuriyet Ege Bürosu) mahrecini açtığımız günlere… Hikmet Ağabey koltukta uzun oturuşuyla bir yandan can katmaya çalıştığı kolunu ovuştururken gözlüklerinin üzerinden kızgınmış, her an azarlayacakmış gibi baksa… Günlük yazılarının yanı sıra yıllara, çağına…