Kategori: Raşel Rakella Asal

Hatırlar mısınız; büyürken resimler yapar, oyunlar yaratır, şarkılar söylerdik. O çocukluk günlerimizde kendimizi ifade edememek diye bir kaygımız yoktu. Andan keyif alır, üstelik büyüklerimiz tarafından onaylanır, alkışlanır, yüreklendirilirdik. Taa ki, büyüyene dek. Sonra bir dönem geldi, resimlerimiz, ödevlerimiz not almaya başladı; tıpkı davranışlarımız gibi. Toplum tarafından kıyaslamalar başladı. Ne olduysa bundan sonra oldu. İşte değersizlik…

Sokaklarında “eskürbacı”ların dolaştığı yegâne şehrin İzmir olduğunu bilir misiniz? Bazen düşünürüm şu ‘eskürbacılar’ (namı değer, eski urbacılar, telaffuz edildiği gibi yazdım) ne kadar şanslıymışlar, değil mi? Ellerinden çoğu zaman bir tarih geçiyordu, ama ne yazık ki onlar bunun farkında bile değildiler… Sırtında, çuvalı veya el arabasıyla gezen, kendileri de eski püskü görünüşlü bu adamlar o…

İlkbahar, büyük ve sapsarı bir çalışmayla başlar. Her yeri ve her şeyi altın sarısı çiçekler kaplar. Milyonlarca minimini çiçek size göz kırpar. Bu alçak gönüllü ama güçlü filizlenmeler, yamaçların giysileridir. Kayaları sarar, denize uzanır ve sizleri şaşırtıverir. Her gün geçtiğiniz yollarda, varlıklarını ispatlamak ister gibidirler. Kışın hüzünlü olumsuzluğu altında öylesine ezilmişlerdir ki şimdi sapsarı bollukları,…

Bir kenti tanımak bir insanı tanımak gibidir demiş bir şair. Gerçekten bir kenti tüm yönleriyle tanımak ve onun içnde onu bilerek yaşamak için ne gerekir? Şairin dediğinden yola çıkarsak bir insanı önce bize sunduklarıyla ve gösterdikleriyle tanırız. Ama bu bize yetmez, geçmişini merak ederiz; çünkü tanıdığımız insanı yaratan şey geçmişinde yaşadıklarında saklıdır. Tıpkı kentlerin geçmişinde…

Ne var? Bugün sokakta sanki bir şeyler olmuş. Böyle bir duygu var içimde. Çevreme bakınıyorum. Görünürde olağan görüntüler. Penceremden görünen bir kent parçacığına bakarak, dalıp giderek yaşanacak bir günü karşılıyorum İzmirliler’le. Kapıcılar, köşedeki büfenin önünde toplaşmış gülüşüyorlar; her zamanki gibi. Çocuklar okul taşıma servislerini beklerken koşuyor, bağrışıyorlar. Böyle çığlık atarak atlaya zıplaya oynamak onlar için…

Tıkır tıkır işleyen İzmir Pasaport İskelesi’nden kenti izlediğim şu an, Kordon’un o eski görünümünü ve o eski ahşap Alsancak vapur iskelesini sizler de, benim gibi, arada sırada özler misiniz… Ya da Körfez vapurlarımızı… Efes, Bergama, Hasköy vapurlarını ve diğerlerini… Ya da birinci sınıf, ikinci sınıf mukavva vapur biletlerini… İzmir kentini, kent yapan değerler arasında, körfez…

Benim çocukluğumda babalarımızın pul koleksiyonları olurdu. O devirlerde dış ülkelerden gelen pulları biriktirmek bir hobiydi. Bir de pul dükkanları vardı. Pul dükkanlarından pul koleksiyonlarını Afrika ya da Uzak Doğu ülkelerinin rengarenk resimli kocaman pulları ile zenginleştirmek için herkes yarış halindeydi. Belleğimde o günlere ait çok net görüntüler yok ama galiba Kordonboyu’nda Altay Lokali’nden denize girişimi,…

Şimdiye kadar fotoğraflar sayesinde güzelliği keşfettik.  Fotoğraf makinesinin belgelemek amacıyla kullanıldığı durumlar haricinde, insanları fotoğraf çekmeye yönlendiren dürtü, güzel bir şey yakalama isteğiydi.  Şöyle ki, hiç kimseden, “Ah, bu ne kadar çirkin! Onun fotoğrafını hemen çekmeliyim” yolunda bir açıklama duymazdınız. Fotoğraf makinesi, güzel olanı objektifine taşıdığı çok başarılı bir rol üstlenmişti.  Evleriyle iftihar eden ev…

Bir sanatçının geçmişi, çocukluğu, dünyaya bakışı her zaman merak konusu olmuştur. Nedir bu birikimi sanatsal imgeye, şiire, müziğe dönüştüren? Yapıtlarıyla, geçmişi arasında belirleyici bir rol var mıdır yoksa yaşanmışlığa ait olmayan yapay bir düş dünyası mı yaratmıştır sanatçı? Bu soru sanatçıdan sanatçıya değişir. Bazı sanatçıların yaşamı ile sanatı aynı paralelliği gösterir. Bu bağlamda size bir…

Auguste Rodin, sanatı dünyayı anlamak ve anlatmak isteyen bir düşünce çabası olarak tanımlar. Tolstoy kendi sanat görüşünü şöyle ifade etmiştir: insanın bir zaman duymuş olduğu bir duyguyu kendinde canlandırdıktan sonra aynı duyguyu başkalarının da duyabilmesi için hareket, çizgi, renk, ses ya da sözcüklerde belirlenmiş biçimler aracılığı ile onlara aktarılmasıdır, sanat. Hiç kuşkusuz her sanatçının sanata…

Roman kahramanlarını ölümsüz yapan, yüzyıllar sonra da insanlar için bir şey ifade edebiliyor olması. Büyük değişimler geçiriyoruz ama özünde duygularımız ve düşüncelerimiz birbirine benziyor. Macbeth’in söylediği bir cümle var: “Bir insana yaraşan her şeyi yapmaya varım, ondan ötesini yaptım mı insan olmaktan çıkarım.” Böyle bir bakışı dillendirebilen bir karakteri tamamen zıt eylemlerin içinde görürüz. Çünkü…

Her şeyin her gün değişip yenilendiği dünyamızda, özellikle teknolojik gelişmelere ve onun toplumsal hayatta yol açtığı hızlı değişim ve dönüşüme ayak uydurma çabası bir zorunluluk olarak görülüyor. Dünden bu güne toplumların kültürel hayatlarını derinden etkileyen teknolojik gelişmeler, bizleri ne kadar etkiledi? Kültürel alışkanlıklarımız, düşüncelerimiz ne biçimde değişti? Günlük hayatımızda olup bitenler hakkında hiç kafa yormayı…