Kategori: Fergül Yücel

Bayramlaşmak için dün annemle birlikte babamı ziyarete Hacılarkırı?na gittik. Metro ile Evka 3 son durakta indik. Metro istasyonundan çıkıştaki otobüs duraklarında çok beklemeden gelen Kavaklıdere otobüsüne binip yaklaşık 10 dakika sonra kabristanın giriş kapısı karşısındaki durakta indik. Buraya kadar kolaydı. Karşıya geçmek için vızır vızır işleyen trafikte dev kamyonların, tırların azalmasını bekledik uzunca bir süre.…

“10 Mayıs Pazar günü Sollentuna’daki Stockholm Alevi Kültür Merkezi’nde Türkiye’den davetli olarak gelen yazar Pamuk Yıldız ile söyleşi var” dediler. “Bir kitabı varsa okuyayım da ona göre izleyeyim toplantıyı” dedim.  Cumartesi günü, Akalla’da bir dostuma kahvaltıya gittiğimde Pamuk Yıldız’ın kitabını sordum. Arkadaşım Pamuk Yıldız’ın “O Hep Aklımda” adlı, 12 Eylül zindanlarında maruz kaldığı muameleleri anlattığı…

22 Kasım Cumartesi günü, düzenleyicilerinden ve kolaylaştırıcı olarak katıldığım “Umudumuz Var: Birleşik Haziran Hareketi“ (*) başlığı altında yapılan toplantı ile görüşlerimi kısaca sizlerle paylaşmak isterim. Hedeflediğimiz sayıdan çok fazla arkadaşımız toplantıya katıldı. Katılan arkadaşlara teşekkür etmek isterim, kusurlarım olduysa da af ola. Toplantının başında, bu organizasyonun resmi bir forum çağırısı olmadığı, Haluk Yurtsever ile bir…

Şehrin sıkış tepiş, eciş bücüş apartmanlarla döşeli dar sokaklardan bir birine bir öbürüne dalıp duruyordu. Sanki bir şey düşürmüş de geri dönmüş, onu arıyordu harıl harıl. Nerede ne zaman kaybettiğini de bilmiyor gibi derin bir umutsuzluk okunuyordu gözlerinde. Aradığını hiç bulamayacağı endişesiyle, yüzü alı al moru mor, gece ayazı gibi kapkara. Gelen geçenlerden gözüne kestirdiği,…

Her zaman yapılacak işler listemde bir türlü yapılamadığı için listeden düşmeyen birkaç işten biri: Albümleri düzenle! Yine böyle karman çorman bir sürü fotoğraf dosyası arasında bana şimdi gerekli bir fotoğraf ararken, aşağıdaki fotoğraf çıktı karşıma. Zınk diye kalakaldım. Her işi bir kenara bıraktım. Fotoğrafı seyretmeye daldım. Benim kendi yaşam deneyimden kenara not düştüğüm düsturlar vardır.…

The Newyork Times Gazetesi iki gün önce yayınladığı Türkiye’ye yönelik manifesto ağırlığındaki başyazısında, düne kadar Ortadoğu’ya ılımlı Müslüman demokrat lider olarak örnek gösterdiği Erdoğan’nın rotasını diktatoryal yöne çevirdiğini yazdı. Dahası AKP iktidarı ve Erdoğan’ın hem kendi ülkesi hem de bölgedeki NATO müttefik ülkeleri için kritik bir tehlike haline geldiğinin altını çizdi. İşim gücüm iyi bir…

1. Sabah Kumru griliğindeydi sabah. Yumuşak, uçucu. Tan yeri ağarmadan düştü kaygısı içime günün! Uçup gidiverecek ömrümden şu seher yerinde öten garip kuş gibi. Ben onu elimde tutabilecek hiçbir şey yapamadan daha. 2. Yıkıl Yıkıl dünya. Yıkıl karşımdan. Bir türlü rahat yüzü göstermedin. Ne varsa umuda dair, güzel günlere dair aldın elimden. Yıkılasıca! 3. Aşk…

Orda bir ülke varmış, hiç de uzak olmayan bir ülke… Geçim gailesi yorgunu, bakıp da görmeyen, kulakları tıkalı, başını kuma gömmüş ülke halkının tepesinde de saltanatını sürdüren zalimler zalimi bir padişah oturuyormuş. Tabii ülkenin bütün zenginlikleri padişah ve hanedanın elinde. Çektiği tüm fakirlik ve eziyetleri sineye çeken halk, padişahın adaletinden hiç değilse canını korumak için…

Orada bir ülke varmış, hiç de uzak olmayan bir ülke… Geçim gailesi yorgunu, bakıp da görmeyen, kulakları tıkalı, başını kuma gömmüş ülke halkının tepesinde de saltanatını sürdüren zalimler zalimi bir padişah oturuyormuş. Tabii ülkenin bütün zenginlikleri padişah ve hanedanın elinde. Çektiği tüm fakirlik ve eziyetleri sineye çeken halk, padişahın adaletinden hiç değilse canını korumak için…

Bir güney kasabasında tekne yapımcısı Bahtı Usta, yanında çalışmakta olan kahramanımız Turgut’a (*) “Sen de yalnız bir adamsın. Ne yaptığın, nasıl yaşadığın ortada! Ben hep başkaları için çalıştım. Sen kimin için çalışıyorsun?” diyerek pat diye can alıcı soruyu sorar! Turgut’un yanıtı, ülkemizde toplumcu bir aydının yaşamının anlamı, yaşadıklarının özetidir adeta: “Kendim için çalıştım desem daha…

Yaklaşık altı ay önce iktidar temsilcileri ile Kürt halkının temsilcileri arasında sürüp giden bir “barış süreci” vardı. Gezi olayları patlak verdi. İktidar temsilcilerinin başı derde girmesiyle “barış”ma olayı rafa kalktı. Ne yazık ki temsilciler arası yapılan anlaşmalar (ya da anlaşmazlıkların) sönümlenmeye yüz tutuğu anda, bu kez de komşularımızdaki hareketlilik arttı. Suriye, Mısır derken bölgesel savaş…

İstanbul Taksim Gezi Parkı’ndan sıçrayan kıvılcımın, hızla yayılan orman yangınları gibi tüm şehirleri ayaklandırması üzerine artık herkes olaya dahil olmak için yorumlara, derin analizlere girişti. Beş gündür halkın haber alma özgürlüğüne zincir vuran medya köşelerinden sosyal paylaşım alanlarına, artık ülkede yeni bir vukuat çıkana dek sürecek birbirinin tekrarı analizler, açık oturumlar ile iç baymadan ben…