Kategori: Duygu Özsuphandağ Yayman

Önce şunu belirtmeliyim: Bu yazıyı, mezun olduğum okulun e-mail grubunda dönen bir tartışma üzerine, büyük bir üzüntüyle kaleme aldım. Baktım ki yazdıklarım, bu konuda ifade etmek istediklerimin -neredeyse- tamamını kapsıyor… ve aynı zamanda da Kent-Yaşam okurlarına bir haftadır yazmak istediklerimi dile getiriyor… Beni beynen ve kalben çok yoran bu mevzuya dair düşüncelerimi, yine böyle duru,…

Malûmunuz olduğu üzere, haber şu: Limancılar, “Yerim dar” diyesiymiş! Gemilerin bağlama yeri zarar göresiymiş. Yargı da ona hak vermiş; güneşi kucağımızda batırdığımız deniz üstü balkonlarımızı suçlu bulmuş. “Yıkın!” buyurmuş. Yani İzmir yıllardır kıyılarına doldurulan taş-moloz yığınlarından çekmedi, şu fakir seyir teraslarından çektiği kadar, sayın okur! Güzelbahçe’den Bostanlı’ya kadar kıyı boyunca doldurdular denizi, liman daralmadı da;…

Ey karşında mahcup olduğum okur; söze nasıl başlasam da kendimi sana affettirsem, bilemem! İki ayı geçmiş, sana bu sayfadan seslenmeyeli. Sevgili Hüseyin Erciyas da son yazımı geri çekmek zorunda kalmış, haklı olarak. Ama inan -kabul buyurursan- çok sağlam bir mazeretim var- ki bu, benim için tüm zamanların en temel mesleki kaygısıdır, bir nevi meslek hastalığı…

Bu yaz güneşi bedenlerinize bol bol depoladınız mı? İyi! Kışın cümle İzmir ahalisinin evlerini, ocaklarını, sularını, sokaklarını ısıtacak yegane güneş kaynağı, kumsallarda fotovoltaik pil muamelesi yapılan bedenlerdedir, haberiniz olsun! Zira, güneş enerjisinden yararlanmak konusunda bu yazı da ıskaladık! Yine boşa gitti, 88 milyon ton petrole eşdeğer güneş enerjisi! Ortadoğu’da petrol üstüne kopan kızılca kıyamet de…

“İnsan yaşadığı yere benzer O yerin suyuna, o yerin toprağına benzer” Edip Cansever Acaba yaşadığımız yere benzediğimiz için mi bu kadar kafası karışık, gürültülü, kural tanımaz, başkasının hakkını ihlal etmekte bir sakınca görmez oluşumuz? Kimi sürücüler, trafik ışıkları olmayan yaya geçitlerini, geçitten saymıyor. Hatırı sayılır bir yaya kitlesi, ışıkları ya da alt geçitleri önemsemeden yola…

Yaşam alanımın evin içinden sokağa doğru genişlemeye başladığı zamanlardı. Balçova’da iki katlı bir evin alt katında oturuyorduk. Evimizin bittiği yerde, bakkal dükkanı başlıyordu. Sokakla ilk olarak orada tanıştım; Ali Bakkal’da… Ali Bakkal’a ilişkin ilk anımsadığım, alışverişe ekmek ile başladığım. İkinci sırayı, kapı önündeki kasalarda bulunan boş gazoz şişeleri alıyor. Haşarılıkta mahalle çocuklarının başını çeken ablamın,…