Burcu Taner Karatay

Özne olmak zordur… Çünkü özne olmanın bedeli acıtan, örseleyen, hırpalayan yüklemlerdir. Birileri “birey olma” tartışmalarıyla komünal bir egoizm (!) yaratarak kendi şizofrenik dünyalarında zaafları ile […]

Ben bu satırları yazarken Keko, sen çoktan artık manşetlerden iç sayfalara geçmiş, hatta iki satır bile yazılmıyor olacaksın. Sen bu satırları okur musun bilmiyorum Keko, […]

Sırada bekleyen suskundur, düşüncelidir, kaygılıdır, umutludur, utangaçtır. Birazcık narsist, epeyce kıskançtır, öfkelidir, “şansı” olmayanlara şefkatlidir, en çok da hayalperesttir belki… Herkesten farklı olduğunu düşünse de, […]

Bir yanıyla biriktirdiklerimi bitirmemek için, bir yanıyla da bitirmem gerekenleri biriktirmemek için yazıyorum. İnsan beyninin saydam, yalın, arınmış olduğunu varsayarak yazıyorum. Varsayarak yaşadığımız gibi… Belki […]

Bu, sirke gidip ilk defa filleri gören küçük bir kızın öyküsü. Okuduğum ancak şu anda ismini hatırlayamadığım bir kitaptan bir yerlere karalanmış bir not da […]