Salonda, sanat ve kültürden sorumlu profesör ablamız, sanat danışmanları, Kültür Müdürlüğü çalışanları, protokolden kimseler yoktu…
Hani adettendir, konser sonrası sanatçılara çiçek verilir; dünyanın bir ucundan kalkıp gelmiş sanatçılara konser bitiminde çiçek verilmedi. Kulise gidip yaptıkları kabalığı yüzlerine karşı söyledim. Kem, küm ettiler…
Müzisyenler, ertesi akşam yeni bir konser için İspanya’ya uçtular, dilerim kentten iyi izlenimlerle ayrılmışlardır…
Sanat ve Kültür merkezleri açmak kadar, içini doldurmak da önemlidir.
Sanatçıya çiçek veremeyen, konser duyurusunu yapmaktan aciz yöneticiler, kenti “Kültür ve sanat başkenti yapacağız” edebiyatı yapmasınlar.
Sanat merkezine dönüştürülen Havagazı Fabrikası’nda düğün dernek yapılır, salonları kafa çekme yeri olarak kullanılırsa, tarihi bina kültür sanat tüketicilerinin değil, hava atmaya meraklı olanların merkezi olur…
***
“Afyonkarahisar yöresi Türkmen mezar taşları”, “Batı Akdeniz Tahtacıları”, “Batı Akdeniz Yörükleri”, “Ege Yörükleri”, “O güzel insanlar, o güzel atlar”, “Yirminci yüzyılda Fethiye kırsalında yaşam” kitaplarının yazarı Musa Seyirci’yi İzmir İl Kültür Müdürlüğü’ne atandığı yıllarda tanıdım. Davetim üzerine eski İzmir sokaklarını birlikte dolaştık, kültür varlıklarımızın durumuna üzülen çok az insandan biriydi.
Müdürlüğü sırasında, Bergama, Tire, Ödemiş’te halk bilimi sempozyumları düzenleyip, arkeolojik ve sanatsal çalışmalar yapmayı sürdürdü. İzmir’de yaklaşık bir buçuk yıl Kültür Müdürlüğü yaptı, verimli olacağı sırada Türkmenistan Aşkabat Büyükelçiliği’ne kültür ataşesi olarak atandı.
Eski İzmir İl Kültür Müdürü Musa Seyirci’nin 2 Haziran 2009’da genç yaşta vefat ettiğini duydum. Sevenlerine baş sağlığı diliyorum….
Bir cevap yazın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.