Çok hareketliydi, pençesi hazırdı. Yavrulamasın diye onu ameliyat ettirdim, ama ondan defalarca özür diledim. Mevsimi geldiği zaman acı acı miyavlaması bu yüzdendi. Sevdiği Whiskas mamasını hiç ihmal etmedim.
Öleceğine hiç ihtimal vermedim. Koşturup gezen Duman birden yavaşladı ve çok acı çekmeden gitti. “Karamiş” arkadaşı yalnız kaldı
Güle güle Duman.
 |
| |
 |
| |
 |
| |
 |
| |
 |
| |
 |
Bir cevap yazın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.