Tarihe baktım da, Şubat…
Biz kimliğimizi de yitirmişiz, hafızamızı da…
Galiba “kabullenmek” istemiyorum ben. “Gerçekler” acıdır ya, ondan sanırım.
Oysa bir 17 Şubat “tarihsel dönümdü” hepimiz için…
Cumhuriyet bile ilan edilmemişti 1923’ün 17 Şubatında ama, şanı büyük Kemal Paşa “askeri zaferler ekonomik zaferlerle taçlandırılmazsa bir anlam taşımaz” deyip de, “bağımsız Türkiye’nin” ancak “bağımsız ve de ulusal ekonomiyle” yüceleşeceğine işaret etmişti…
1923’ün 17 Şubatında Türkiye’de “başörtüsü” sorunu yoktu. “Harbi” sorunlar vardı.
Ama “birlik de” vardı…
Kimse kimsenin üzerinden “rant” hesabı yapmıyordu o vakitler…
Düşman denize “düşmüş”…
İngiliz, Amerikalı, Fransız, İtalyan, Yunan “diz çökmüştü” Anadolu önünde…
Vay babam vay!
Yıl 2008…
2008’in 17 Şubatında Türkiye’nin derdi “başörtüsü”, İzmir’in “EXPO”…
Vay babam vay!
1923’ün 17 Şubatı’nda tam 1135 delege toplanmıştı İzmir’de…
2008’in 17 Şubatı’nda ise “kimi Hindu kimi bilmem nereli” bilmem kaç “yabancı” delege toplandı İzmir’de… Mesele bu kez EXPO…
Kimin umurunda Gazi Paşa’nın “ulusal ekonomi devrimini”? Yemişiz hafızamıza o müthiş darbeyi taaa 1980’lerde!
Gün “küreselleşme” günü…
Gün “Bilderberg” emirnamesinin hayata geçirilme günü belki de…
Bekledim İzmir’de Vali Bey, Aziz Bey, Ekrem Bey, Tamer Bey, Cemal Bey ve de o anlı şanlı “meslektaş büyüklerim” bir yerlerde anıversinler 17 Şubat 1923 ruhunu!
Belki andılar… Andılarsa neden duyulmadı?
“Sen ben bizim oğlan, yaşasın EXPO”
O kadar mı?
Yazık!
Söylesenize hafızasını kaybetmiş birinin geleceği ne olur?
Olsa olsa “birileri” o geleceği “yazar” geçer… Hatta sanal geleceğe, sanal geçmiş de yazılır.
Ne de olsa teknoloji ileri dünyada!
Neyse aklıma geldi yazdım.
17 Şubat 1923’de kongreye katılanların başlarındaki örtüler, fesler, kalpaklar önemli değildi. Çünkü o örtülerin, feslerin, kalpakların altındaki beyin önemliydi ve hafıza yerindeydi…
Ya şimdi?
Biraz da siz “hatırlayın” ve düşünün… Benden bu kadar ve kızmak yok!
Bir cevap yazın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.