Bu iki kuruluşun adı sadece benim değil bütün arkadaşlarımın dilindedir hala. Çok özeldi gerçekten. Mesleğimi hep severek yaptım ama bu iki yerde çalıştığım dönemde aldığım keyfi hiçbir yerde bir daha bulamadım. Hem mesleki olarak çok güzel şeyler yaptık hem de çok güzel dostluklar edindik. Belki de bu dostluklardı oraları güzel yapan. Bütün olanaksızlıklara karşın inanılmaz özveriyle, ekip ruhuyla hareket eder, en zorlu işlerin üstesinden hep birlikte gelir, en güzel işleri ortaya koyardık.
Özellikle Kanal 1’de edindiğimiz dostluklar hala tüm güzelliğiyle devam ediyor. Birbirimizi bir süre görmesek eksikliğini hissederiz. Büyük çoğunluğumuz İzmir’de yaşamına devam ederken, bazılarımız da artık Kanal 1 tadını başka bir yerde bulamadıkları için ya meslek değiştirdiler, ya kent değiştirdiler ya da ikisini birden yaptılar.
Ümran da hem meslek hem de kent değiştirenler arasındaydı. Devlet Opera ve Balesi’nin sınavını kazanarak sekiz yıl önce Antalya’ya gitti. Ümran’dan haberleri, yine Kanal 1’den tanıdığımız güzel insanlardan kardeşi Nuran aracılığıyla alıyorduk. Birkaç kere telefonda konuştuk; mutlu olduğu o güzel sesinden anlaşılıyordu.
Kötü haberi de yine Kanal 1’de tanıdığımız Murat ve Sibel çiftinden aldık. Onlar da yaşamlarını Antalya’da akademisyen olarak sürdürmeyi seçmişlerdi. Deniz bisikletiyle baraj sularında gezerken bir anlık dikkatsizlik Ümran’ın ve arkadaşının yaşamına mal olmuş. Hiçbirimiz inanmak istemedik ama meslektaşlarımızın internet sayfasına koyduğu haber o kadar gerçekti ki…
Pırıl pırıl, tertemiz bir kalbi olan Ümran artık yok. Arkasında o kadar çok yaralı yürek bıraktı ki… Bugün gazetede okudum; her cuma Akdeniz Üniversitesi’ne giderek lösemili çocuklara masal okurmuş. Çocuklar Ümran ablasız kaldı. Bizler o sıcacık sesinden mahrum kaldık. Dost, arkadaş acısı çok zor. O kadar çok arkadaşımızı yitirdik ki… Her ölüm erkendir elbette ama büyüklerin “Allah sıralı ölüm versin” sözlerini giderek daha iyi anlıyoruz.
Hele evlat acısı… Ümran’ın annesine, babasına, kardeşlerine, Nuran’a sabır dilemekten başka bir şey gelmiyor elimizden. Çevresinde yaşayan herkes için büyük bir kayıp Ümran. Niye hep iyiler vakitsiz gidiyor, anlamıyorum.
Bir yanıt bırakın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.