Bosna Hersek Fahri Konsolosu Kemal Baysak’ın düzenlediği bir geziyle Bosna’ya gidiyorum. Allah izin verir de dönersek, size Bosna izlenimlerimi de aktarırım.
Nedense yolculuklar öncesi hep tuhaflaşırım. Hani bilinen bir söz vardır “gidip de dönmemek; gelip de bulmamak” diye. Bunun için de Anadolu insanı asırlardır “helalleşmek” üzerinde yaşadı. “Manayı” hep “asıl” tuttu. Ama şimdi çağ “madde” üzerinde ve bu söz de neredeyse tümden “geçerliliğini” yitirme tehlikesi içinde.
Ama beynim çalışıyor, elim kalem de tutuyor. Siz hakkınızı helal edin, benim hakkım varsa üzerinizde sevgili okurlarım; tümden helal olsun.
İnşallah 17 Temmuz günü yine bu köşede buluşacağız!
Aziz Abi’nin mesajları
Cuma akşamı 3 saatin üzerinde konuştu Aziz Bey. Adım gibi biliyorum “bazıları” şimdiden, “çok biliyorlarmış” gibi “konuşmaya” başladı. Ama Allah’tan bir hafta yokum İzmir’de. Ancak döner dönmez “itinayla” yanıt veririm. Çünkü “çiğ yemedim ki karnım ağrısın”!
Aziz Kocaoğlu, bir türlü “vizyonunu” ortaya koyamamış bir başkan. Sanırım “vizyon” kavramından anladığıyla, “toplumun beklentisi de” pek örtüşmüyor zaten.
Üç saati aşkın süren programa, yurttaşlardan gelen mesajlara da bakınca, kusura bakmasın kimse ama “CHP’deki konumunu” kimse merak etmemiş. Hep diyorum ya, “efendilerin” gündemi ile halkın gündemi aynı değil diye; aynen öyle işte. Hatta “İzmir’in iflas ettiğini” iddia edenler bile umurunda değil İzmirlilerin. İzmirlilerin merak ettiği, sorduğu, eleştirdiği, beklediği çok net. Başta otobüs mesela. Anketler ne derse desin, otobüsler, hatlar, saatleri hep şikâyet konusu. Körfez, İzmir’in kent planlaması, TOKİ evleri, yeni ilçelerin durumları, İZSU hizmetleri, kanaletler, çekiciler, fuar, yeni fuar alanı, trafik… Konuların çoğunluğu bunlar gibi. Çoğu da lokal şikayetler. Ama hep bildiğimiz türden. İşsizlik örneğin!
Ancak bir şey dikkatimi çekti doğrusu. İzmir’in ben dahil basını da “özen göstermiyor” galiba olan bitene. Hep sorunlar ve “dedim – dedi” meselesi yazılanlar. Oysa “Yarımada Projesi” diye bir çalışma varmış. Bir kez “haber” olmuş medyada mı ne?
Başkan anlattı, tüylerim diken diken oldu. Söylediklerini göz önüne getirmeye çalıştım. Keşke başkanın dedikleri İzmir’de “yankı” bulsa. Başkan aşırı iyimser. Hem de rahatsız edecek kadar iyimser. Ya da “farklı” görünmek istemiyor. Lakin Leyla Tavşanoğlu ile yaptığı görüşmeyi Cumhuriyet Gazetesi’nde okuduğumda, Kocaoğlu’nun “karşısındakine” göre “iletişim taktiği” geliştirdiğini fark ettim. Sanırım İzmir’in “medya patronları”, İzmir’in Başkanı’nın karşısına “daha kapasiteli” gazeteciler çıkarırsa, İzmirliler de “Başkan Kocaoğlu’nu” çözer!
Başkan bürokratlarına faza da güveniyor. Onların “halka karşı görevlerini” hep “doğru” yaptığını sanıyor. Oysa dediğini yapar ve haftada üç gün “yurttaşla bire bir” görüşürse, en azından vatandaşın gereksinimi olan “imzayı”, tatile gidip geldikten sonraya atabilecek çalışanlarının olduğunu da öğrenecektir. Bugün İzmir Büyükşehir Belediyesi’nde, her geçen gün ağırlaşan bürokrasiyi de “çözerse” Kocaoğlu; işte o zaman İzmir’de “aydınlık” garanti altına alınır.
Aslında “İzmir’deki birliktelik” konusunda da bir iki satır yazmam gerekiyor. Ne yazık ki başkan, bu konuda da fazla iyimser. İzmir’deki “kâğıt kaplanların” nasıl “kelle meraklısı” olduklarını bilmiyor. Oysa kendisiyle üç saat konuşan gazeteciye baksa, “oynayan kellesini” fark ederdi. Diyorum ya, başkan fazla iyimser. Ama İzmir “oynamayan” bir başkana sahip. “Adam” Başkan, belki de bunun için “anlaşılamıyor”!
Bir kitap da ben mi yazsam?
Galiba “vakit” yaklaşıyor. 1993 yılının Eylül ayında başladığım “yerel televizyonculuk” yaşamımın belki de “sonuna” geliyorum. 2000 yılından bu yana hep bir kitap hayali kuruyorum. Adını bile koydum: “………………… Olamadık? Bir yerel yayıncılık öyküsü” Noktalarla olan yeri şimdilik doldurmuyorum. Dolduğunda ise, zaten kitap yazılmış olacak!
Bir cevap yazın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.