Ümit Otan : Tepkileriniz beni güldürüyor

14.03.2005 ÜMİT OTAN / İZMİR

Yeni Türk Ceza Kanunu’nun yürürlüğe gireceği 1 Nisan’dan sonra “gazeteci milleti”nin başına geleceklerle ilgili tartışmalar beni güldürüyor. Yasa, haftalarca TBMM’de tartışılmış, kabul edilmiş, onaylanmış, yürürlük tarihi belirlenmiş, kimsede “tık” yok. Şurada kalmış 15 gün, millet ayakta.

Kusura bakmayın beyler bu tepkileriniz bana hiç mi hiç inandırıcı gelmiyor. Benim en büyük üzüntüm, yerel medyanın fedakar basın emekçilerinin başlarına geleceklerle ilgili…

Hangi kanalı açsam aynı tartışma. Gazeteci milleti saçını başını yoluyor, “vay başımıza gelecekler” diye ağlaşıp duruyor. Gazetelerin çoğunda da öyle. Sanki biri düğmeye bastı ve son bir haftadır bir ağlaşma bir ağlaşma.
Efendim, bundan sonra davalar sürerken “hortumlamayla” ilgili haber yazarsanız yanıyormuşsunuz. İşte bak yine gülüyorum.

Hortumlama denilince herkesin aklına önce hangi sektör geliyor? Çekinmeyin canım, bizim sektör.
Yapılan kamuoyu araştırmaları “güvenilmeyenlerin” en başlarına kimi koyuyor? Çekinmeyin canım, bizim sektörü, medyayı.

Ben Başbakan’ın yerinde olsam, “medyayla ilgili maddeler AB’ye uymuyor” diye ayağa kalkanlara, “Peki sizlerin örgütsüzlüğü bir tekinizin bile sendikalı olmayışı AB’ye sığıyor mu” diye sorarım.

Sevgili Fikret İlkiz, varılan durumu, “Bilgisizlikten kaynaklanan ilgisizliğimiz”e bağlamış. Bence yalnızca ilgisizliğimizden.

Örgütlü bir toplum oluşturamayan medya çalışanı yalnızdır. Her günü korkuludur. İşini ne pahasına olursa olsun kaybetmek istememektedir. Her şeye razıdır. Hele bir eli balda bir eli yağda olanların korkuları kaf dağından yücedir. Böyle yaşanır mı? Böyle üretilir mi? Böyle kamuoyu yaratılabilir mi? Kamuoyu doğru bilgilendirilebilir mi?
Bu koşullardaki medya çalışanı önce çevresine, sonra işine ve en son da kendisine yabancılaşmakta, bilgili olması bile ilgisizliğine engel olamamaktadır. Şu anki durum budur.

Patronların yeni yasadan pek rahatsız olacaklarını sanmıyorum. Vay çalışanların başına geleceklere de diyemiyorum. En büyük üzüntüm Anadolu Basını’nın cefakar, fedakar, vefakar emekçilerinin başına geleceklerle ilgilidir. Evet onların başına gelecekleri hiçbirimiz duyamayacağız. Duysak da umurumuzda olmayacak, ne de olsa yerel basın. Medyanın giderek kuruyan damarları iyice tıkanacak. Haber dışında ne varsa haber diye yutacağız.

Sendikalı olmayı bile başaramayanların, “istemezük” diye ayağa kalkışları, kılımı kıpırdatmıyor. Yalnızca güldürüyor, o kadar…

___________________

E Mail: umitotan@ttnet.net.tr

(Dorduncu Kuvvet Medya)

Related Images:

İlk yorum yapan olun

Bir yanıt bırakın