Kategori: Işık Teoman

Sonbaharın son günleri, komşu kapı Kütahya. Gerçekten Kütahya’yı komşu kapısı yaptık. Kaç kez gittik bilmiyorum, onlarca olmuştur herhalde. Yıllar önce Kütahya denilince aklıma bozkırlar gelirdi nedense. Dağlık, kıraç, yeşili olmayan bir kent düşlerdim. Bir de hiçbir zaman Kütahya ve çevresine gitmedim, işim olmadı oralarda. Ne zaman ki geziler başladı. Simav-Gölcük, Martlı Şelaleleri ve daha niceleri,…

Elinizi çabuk tutun. Çok kısa bir süre sonra AB vizesi olmadan giriş yapamazsınız. Çünkü İngilizler Didim’den sonra, önce Marmaris İçmeler’i ardından da Turunç’u artık ele geçirmiş. Onlarca ev ile arsanın yanında barlar, kafeteryalar artık onların. Doğal olarak gelen İngiliz turistler de o mekanları tercih ettiği için, bizimkilere kepenk indirmek düşmüş. İngilizler her türlü ticarete yatkın…

Çankaya ışıklarına varmadan önce şimdi çamaşır mağazasının bulunduğu binada Şafak Kundura vardı. Babam ile birlikte mağazaya girdik, çevremize bakındık, yanımıza bir tezgahtar yaklaştı, bizi buyur etti. Babamın maaşı 500 lira. Bilmiyorum, o dönem için nasıl bir para, ama sanıyorum; büyük bir para değil. Çünkü babam benim beğendiğim ayakkabıların fiyatını soruyor, aldığı yanıtlar karşısında yutkunuyor, yutkunuyordu.…

Haziran ayında Alaçamlar’a gerçekleştirdiğimiz gezinin üzerinden iki ay geçmeden bu kez kendimizi Akdağ’da bulduk. İyi ki gitmişiz, çünkü son haftalarda İzmir’in sıcağı artık dayanılmaz bir duruma geldi. Hafta sonu iki gün de olsa uyku tulumuyla yattık çadırların içinde ve yaklaşık 2 bin metrede. Ekibe yeni bir arkadaşımız katıldı. Meslektaşımız Uğur İşven, gidiş-dönüş 810 kilometre yol…

Muğla’nın dünyaca ünlü Bodrum ilçesine son gittiğim tarih 1997… Ben Bodrum’u hala kıyıda pansiyonları, önünden geçen küçük bir yolu, deniz kıyısında kahveleri var. Sanıyorum ve o haliyle düşünüyorum. Yanıldık doğal olarak. Kıyılar yatlara açılmış, insanları denizden koparmışlar, bana göre garip bir durum oluşmuş. Gürültülü bir Bodrum çıkmış ortaya. Ayrıca adım başı otoparklar dolmuş, yerin altına…

Kütahya, Dursunbey-Alaçamlar son on yılda üç kez gidip kamp kurduğumuz ve her gittiğimizde farklı hava koşullarını yaşadığımız Türkiye’nin ender özel bölgelerinden biri. Aykut Fırat, Engin Yavuz ve ben bir eksiğimiz var İsmet Orhon arkadaşımız. O da geçtiğimiz aylarda 22 yaşındaki oğlu Deniz Orhon’u yitirdi. Bu acı zor küllenir de aramıza döner İsmet, kardeşimize sabırlar dilemekten…

Yerel seçimlerin üzerinden henüz üç ay geçmişti,1977 yılından 1980 asker darbesine kadar uzanan dört yıl boyunca Türkiye İşçi Partisi’nde birlikte siyaset yapmıştık Ahmet Piriştina ile ve o sabah kabus gibiydi. 2004 yerel seçimleri yapılmış Piriştina bir kez daha başkanlığa seçilmişti. Aylar gün gibi geçtiği için 15 Haziran sabahı olmuştu bile.Meslektaşım ve bir dönem Konak’ta belediye…

Annem iki haftalığına Bandırma’ya büyük ağabeyimin yanına gitti, ama kısa süre içinde sıkılınca O’nu İzmir’e getirme görevini üstlendim. Annemi getirmek, Manyas Kuş Cenneti’ne gitmek için bahane oldu. Cumartesi günü İzmir’den yola biraz geç koyulunca güneş battıktan sonra Bandırma’ya ulaşabildik. Akşam yemeğinin ardından Bandırma kent merkezini gezdik. Yıllar önce babam öldükten sonra Bandırma’ya gelen hava astsubayı…

Nisan ayı girmeden, karlı buzlu havalar bizi terk etmeden, şöyle bir Abide’ye uzandık. Kütahya’nın Abide ilçesinden söz ediyorum. O kadar yolu ne için gittik biliyor musunuz? Meşe odunu ateşinde tavuk yemeye, hem de son karlı günlerin tadını çıkarmaya. Yol arkadaşım Engin Yavuz sabah erken saatlerde beni evin önünden aldı. Hiç oyalanmadan yola koyulduk. Kula’ya kadar…

Son yedi sekiz yıl içinde genç yaşta birçok arkadaşımızı yitirdik. Önce hasta olduklarını duyuyoruz ve kısa bir süre sonra da aramızdan ayrıldıklarını… Hasta olan arkadaşlarımız ile birlikte geçirdiğimiz günlerde, sonucu kabulleniyoruz. Biliyoruz ki, bu hastalık bir kere vücuda girdi mi, geri dönüş yok. Yapacak tek bir şey kalıyor. O da son günlerin keyfini çıkarmak. Sevgili…

Geçen hafta yeni bir güzergah keşfettik, doğal güzellikler içinde bir vadiye girdik; Aydın yolunu takip edip, Kuyucak’tan girip onlarca köyün içinden geçerek Bozdağ’ın karlı zirvesine ulaştık. İlk kez geçtiğimiz bu bölgede bağ evleri, şelaleler, ilaçlanmış incir ağaçları, sıkça karşımıza çıkan jeepler, salaş kahvehaneler, bizden selamını esirgemeyen sıcakkanlı Ege köylüleri ve kırmızı kiremitli kocaman kapılı eski…

Günü birlik geziler için kent merkezine yakın farklı doğal güzellikleri barındıran Çiçekliköy ve Yakaköy’de ideal piknik alanları bulunuyor. Tabii eski doğal güzelliklerini tam anlamıyla yitirmese de son yıllarda yapılaşma dikkat çekecek kadar bir hayli artmış. Doğal ortamda apartmana benzeyen garip mimarili binalar bulunsa da keyifli bir hafta sonu geçirmek için gidilebilir. İzmir’den yarım saat İki…