Ne söylemek lazım Cumhuriyet için? 2012-10-29 00:00:00
Ne söylemek lazım Cumhuriyet için?
Yazar: Hasan Tahsin Kocabaş
Günlerdir yazılanları okuyorum kalbim sıkışıyor.
Ülkemin başbakanından bakanlarına, muhalefetinden valilerine, vekillerinden yazarlarına herkes çıldırmış gibi...
Herkes her şeyi unutmuş sanki...
Ben de Cumhuriyetten yanayım ama... diye başlayan ve ardından akla ziyan onlarca kelamın sıralandığı nice yazılar ve beyanatlar...
Koca ülke sanki karpuz misali ikiye ayrılmış gibi...
Bir yanda Cumhuriyetçiler diğer yanda başka türlü Cumhuriyetçiler... Her iki yan da diğerine başka türlü gözüyle bakıyor.
Sanki ülkemin beynine balyoz inmiş...
Sanki tarih değişmiş, yaşananlar yaşanmamış da birileri bize doğru olmayan doğruları, yanlış olan yanlışlarla karıştırıp dayatıyor...
Oysa 1923ün sırrı 1920de, 1920nin sırrı 1919da, 1919un sırrı 1915de 1915e giden yol da 1838de açılmıştı...
Ne olurdu sanki bugün, yani Cumhuriyet Bayramımızda Cumhurbaşkanı, Başbakan, muhalefet falan sıkı sıkı kol kola olaydı?
Ne olurdu sanki bugün, yani yedi düvel emperyalistler hastirin gidin laaan, nah vurursunuz zincir, işte bağımsızım hakkımla, işte bu da bağımsız cumhuriyetim diye haykırdığımız gündü taa 1923de...
Biz kaybetseydik...
1922 olmasaydı...
1919da kimse Samsuna gitmeseydi...
Sevr yaşama geçseydi...
Yahu neden kimse düşünmüyor bunu?
Sevr yaşama geçseydi Abdullah Gül, Tayyip Erdoğan, Kemal Kılıçdaroğlu, Devlet Bahçeli ve hatta bu satırların yazarı olur muydu?
Olsaydı nasıl olurdu?
Cumhuriyet Bayramı kutlamasıyla ilgili en ufak tartışma bile, onca çabanın ve şehidin boşa olduğunu yazar tarihe, edep yahu!
Sevr yaşama geçseydi, bayramın üçüncü günü Cuma namazını nasıl kılardık? Cuma namazı, kılanların özgürlük simgesi gibi değil mi? İşgal altında Cuma namazı kılınır mı? Nedir bu Cumhuriyet üzerine keşmekeş, ayıp yahu!
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
Tamam, bunca boşluk yeter. Boşlukları bugün geçsin dolduracağım bazı hatırlatmalarla...
Lakin çocuklarımıza bugün Cumhuriyetin kanla, canla kurulduğunu, öyle bir yerlerden medet umularak değil tarihin yüklediği hakla kurulduğunu anlatmamız lazım...
Cumhuriyet Bayramımız kutlu olsun, bugün bayram yapalım sonra yukarıdaki boşlukları doldururuz...
Ülkemin başbakanından bakanlarına, muhalefetinden valilerine, vekillerinden yazarlarına herkes çıldırmış gibi...
Herkes her şeyi unutmuş sanki...
Ben de Cumhuriyetten yanayım ama... diye başlayan ve ardından akla ziyan onlarca kelamın sıralandığı nice yazılar ve beyanatlar...
Koca ülke sanki karpuz misali ikiye ayrılmış gibi...
Bir yanda Cumhuriyetçiler diğer yanda başka türlü Cumhuriyetçiler... Her iki yan da diğerine başka türlü gözüyle bakıyor.
Sanki ülkemin beynine balyoz inmiş...
Sanki tarih değişmiş, yaşananlar yaşanmamış da birileri bize doğru olmayan doğruları, yanlış olan yanlışlarla karıştırıp dayatıyor...
Oysa 1923ün sırrı 1920de, 1920nin sırrı 1919da, 1919un sırrı 1915de 1915e giden yol da 1838de açılmıştı...
Ne olurdu sanki bugün, yani Cumhuriyet Bayramımızda Cumhurbaşkanı, Başbakan, muhalefet falan sıkı sıkı kol kola olaydı?
Ne olurdu sanki bugün, yani yedi düvel emperyalistler hastirin gidin laaan, nah vurursunuz zincir, işte bağımsızım hakkımla, işte bu da bağımsız cumhuriyetim diye haykırdığımız gündü taa 1923de...
Biz kaybetseydik...
1922 olmasaydı...
1919da kimse Samsuna gitmeseydi...
Sevr yaşama geçseydi...
Yahu neden kimse düşünmüyor bunu?
Sevr yaşama geçseydi Abdullah Gül, Tayyip Erdoğan, Kemal Kılıçdaroğlu, Devlet Bahçeli ve hatta bu satırların yazarı olur muydu?
Olsaydı nasıl olurdu?
Cumhuriyet Bayramı kutlamasıyla ilgili en ufak tartışma bile, onca çabanın ve şehidin boşa olduğunu yazar tarihe, edep yahu!
Sevr yaşama geçseydi, bayramın üçüncü günü Cuma namazını nasıl kılardık? Cuma namazı, kılanların özgürlük simgesi gibi değil mi? İşgal altında Cuma namazı kılınır mı? Nedir bu Cumhuriyet üzerine keşmekeş, ayıp yahu!
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
Tamam, bunca boşluk yeter. Boşlukları bugün geçsin dolduracağım bazı hatırlatmalarla...
Lakin çocuklarımıza bugün Cumhuriyetin kanla, canla kurulduğunu, öyle bir yerlerden medet umularak değil tarihin yüklediği hakla kurulduğunu anlatmamız lazım...
Cumhuriyet Bayramımız kutlu olsun, bugün bayram yapalım sonra yukarıdaki boşlukları doldururuz...
