Güle Güle Duman...
Yazar: Bedriye Gülay Beşikçi
Duman kızım bizi bırakıp gitti. 1995 yılından beri beraberdik. Her an gözleri bendeydi ve benimle konuşurdu.
Çok hareketliydi, pençesi hazırdı. Yavrulamasın diye onu ameliyat ettirdim, ama ondan defalarca özür diledim. Mevsimi geldiği zaman acı acı miyavlaması bu yüzdendi. Sevdiği Whiskas mamasını hiç ihmal etmedim.
Öleceğine hiç ihtimal vermedim. Koşturup gezen Duman birden yavaşladı ve çok acı çekmeden gitti. "Karamiş" arkadaşı yalnız kaldı
Güle güle Duman.