Gerçek engelleri kaldırmak... 2011-01-12 00:00:00
Gerçek engelleri kaldırmak...
Yazar: Emel Akçay Uzun
Son zamanlarda annemi ve benzer yaş gruplarını gözlemliyorum. Annemin dizinde yaşla birlikte bazı rahatsızlıklar ortaya çıktı. Ufak tefek operasyonlar geçirdi. Haliyle kaslarda da zayıflama var. Bazen diz kilitlenmiyor ve boşalıyor. Bu kez de düşüyor ya da düşme tehlikesi yaşıyor.
Hâlbuki eline bir destek alsa bu risklerin hepsi ortadan kalkacak. Daha büyük tehlikelere karşı elinde büyük bir can simidi olacak. Ancak gelin de anlatın benim anneme! Mümkünü yok! Büyük bir ihtimalle kendini çok yaşlı hissediyor ve destek kullanmayı reddediyor.
Geçen yaz, yıllardır birlikte çalıştığım Öğrenci Dekanım Mine Kayıcanı hayat boyu birlikte mutlu yaşayacağı Berk Köse ile evlilik törenlerinin heyecanını paylaşmak üzere İzmir Konağındaydık. Sevenlerinin yoğun ilgisi o kadar yoğundu ki bir ara sıcak geldi ve pencereyi açma ihtiyacı duyduk. Ancak bir türlü istediğimiz seviyede pencereyi yükseltemedik. Benim akıllı eşim; Komik Adam, yani Serdar Uzun, hemen bir taktik geliştirdi. Benim desteklerimden birini aldı, pencereye dayanak yaptı. Yani pencerenin engeli ortadan çoktan kalktı. Sonra da onu fotoğrafladı. Bu arada yine uzun yıllardır birlikte çalıştığım arkadaşım Fulya Alagözün oğlu Yiğit, pencereden çok güzel bakıyordu.
Hani son zamanlarda çoğunlukla sosyal sorumluluk projelerine konu olan engelleri kaldırmak meselesi var ya, biz ailecek bu durumu farklı değerlendiriyoruz. Bizce bir insanın, herhangi bir sebepten dolayı yapamadığı veya zorlandığı bir durum varsa destek alarak bunu ortadan kaldırırsa işte o zaman gerçekten engelleri kaldırıyordur.
Ben desteklerimi veya ağrım olması durumunda tekerlekli sandalyemi gönül rahatlığıyla kullanıyorum. Desteklerim bana özgürlük veriyor. Yapacaklarımı daha zevkli, daha rahat yapabiliyorum.
Sonuçta asıl engel, yollarda veya imkânlarda değil. Asıl engel zihinlerimizde İşte kaldırmamız gereken de sadece bu!
Hâlbuki eline bir destek alsa bu risklerin hepsi ortadan kalkacak. Daha büyük tehlikelere karşı elinde büyük bir can simidi olacak. Ancak gelin de anlatın benim anneme! Mümkünü yok! Büyük bir ihtimalle kendini çok yaşlı hissediyor ve destek kullanmayı reddediyor.
Geçen yaz, yıllardır birlikte çalıştığım Öğrenci Dekanım Mine Kayıcanı hayat boyu birlikte mutlu yaşayacağı Berk Köse ile evlilik törenlerinin heyecanını paylaşmak üzere İzmir Konağındaydık. Sevenlerinin yoğun ilgisi o kadar yoğundu ki bir ara sıcak geldi ve pencereyi açma ihtiyacı duyduk. Ancak bir türlü istediğimiz seviyede pencereyi yükseltemedik. Benim akıllı eşim; Komik Adam, yani Serdar Uzun, hemen bir taktik geliştirdi. Benim desteklerimden birini aldı, pencereye dayanak yaptı. Yani pencerenin engeli ortadan çoktan kalktı. Sonra da onu fotoğrafladı. Bu arada yine uzun yıllardır birlikte çalıştığım arkadaşım Fulya Alagözün oğlu Yiğit, pencereden çok güzel bakıyordu.
 |
Hani son zamanlarda çoğunlukla sosyal sorumluluk projelerine konu olan engelleri kaldırmak meselesi var ya, biz ailecek bu durumu farklı değerlendiriyoruz. Bizce bir insanın, herhangi bir sebepten dolayı yapamadığı veya zorlandığı bir durum varsa destek alarak bunu ortadan kaldırırsa işte o zaman gerçekten engelleri kaldırıyordur.
Ben desteklerimi veya ağrım olması durumunda tekerlekli sandalyemi gönül rahatlığıyla kullanıyorum. Desteklerim bana özgürlük veriyor. Yapacaklarımı daha zevkli, daha rahat yapabiliyorum.
Sonuçta asıl engel, yollarda veya imkânlarda değil. Asıl engel zihinlerimizde İşte kaldırmamız gereken de sadece bu!
2022-12-14 22:58:41
İzmir Fotoromanı
Yıllar evvel çalıştığım televizyon kanalından dostum Kameraman Zeynep, İstanbul’a transfer olmuştu. Bir parçam eksilmişti sanki! Yine böyle bir Aralık ayında onunla haberlere gittiğ... Devamı
2022-08-01 19:15:00
Sıfırdan…
Ruhumu, bedenimi belki de hayatımı sıfırdan başlatmaya karar verdiğim gündeyim. Anılarımı bile… Yaşamımı yeniden yazmayı istiyorum. Yeni bir düzleme geçtiğimi hissediyorum. Bu kez ... Devamı
2022-03-23 19:30:00
Işık lazım...
“Nedim Saban ile Kulis” programını izlemekteydim ki, oyuncu, yönetmen Hakan Altıner’den hocası Yıldız Kenter’le yaşadığı bir anısına denk geldim. Nedim Saban, Haldun Dormen’in ... Devamı
2022-03-01 23:00:00
Sihirli bir dil duayeni
Bugün Kent-Yaşam okurlarını çok keyifli, çok değerli bir insanın ruhuna, kalbine getiriyorum. Ağzınızda leziz bir tat bırakacak sohbet sizleri bekliyor. Türkiye’de on binlerce öğrenc... Devamı
2021-12-06 22:00:00
Çok olduğunda...
Yeni yıl yaklaştığında sanırım hayal kurma gücümüz çokça artıyor. Her yeni yıl yaklaşırken belli başlı hayallere dalma huyum vardır. Yeni versiyon mesleğim; eğitim koçu olmamla ... Devamı
2021-11-16 13:00:00
Mutluluk mis gibi kolonyada kokardı
Şahsen çok şanslı bir çocuk olduğumu düşünmüşümdür. Çünkü o küçük yaşlarda, en çok eğlendiğim anılarım dayım üzerine kuruludur. Belki de bu yüzden çocukluğum mis gibi ko... Devamı
2021-10-14 22:00:00
Uyusun da büyüsün ninni...
Sanırım son zamanlarda şefkate daha çok yaslanma gereksinimi duyuyorum. Her gece eşimden bana ninni söylemesini ısrarla istiyorum. Başka türlü de uykuya dalamıyorum. Bu kadar büyümüş, ... Devamı
2021-04-08 22:00:00
"İpekçe" doğdu!
Okuma yazmayı öğrenince kitap istedim. Annem, evimizin çok okuyanı ağabeyimin kütüphanesine bakmam gerektiğini söyledi. Baktım, inceledim. Bazılarını okumaya başladım. Gitmiyordu, ç... Devamı
2020-03-27 16:39:20
Savaş dönemlerinde eğitimin değeri
Tüm dünyanın durduğu andayız. Sanki dünya artık dönmekten vazgeçmiş gibi... Her gün içinde olduğumuz büyük kaosa girmemek birinci vazifemiz, artık! Durduk. Hep birlikte durduk.
... Devamı
