Gazeteci kalabilmek... 2006-07-25 00:00:00
Gazeteci kalabilmek...
Yazar: Macit SefiloÄŸlu
Kent YaÅŸam’ın sevgili okurlarıyla bu kez mesleÄŸimizin tartışılan bir günü paylaÅŸmak istiyorum. Aslında ben de bu konuya hiç girmek bile istemiyorum. Sansürün kendisine “sansüre çok karşı” dedirtmek için uÄŸraÅŸ verdiÄŸi bazı yöneticilerce açıkça uygulandığı yazılı basında önümüzdeki dönemleri umut olarak kabul etmek istiyorum. 24 Temmuz’u bu duygularla geçirirken, okulunu bitirip, mesleÄŸe baÅŸlayan ancak çok sevmesine karşın olumsuzlukları nedeniyle terk ettiÄŸi gazetecilik üzerine yazan sevgili AyÅŸe BaÅŸak Kaban’ın sansür üzerine yazdıklarını sizinle paylaÅŸmak istedim. BaÅŸak’ın “tadı damağınızda” kalacak anlatımı; bugün bir avuç gibi görünen bu mesleÄŸin kahramanlarını betimliyor.
Sansürsüz bir Türkiye dileÄŸiyle BaÅŸak’ın mesajını sizinle paylaşıyorum.
Aslında yazmayacaktım...
24 Temmuz sansürün kaldırılmasının yıldönümü, dönüp baktığımızda ki bir hayli bakmamız gerekiyor uzaÄŸa; tam 98 yıl olmuÅŸ. Yüzyıla iki adım kalmış. Yani iki adım daha atabilsek, ’ bir yüzyıldır bu ülkede sansür uygulanmıyor’ diyebileceÄŸiz.
DiyebileceÄŸiz ama, tıpkı masallardaki gibi biz yürüyoruz. Yürüyoruz, daÄŸları, tepeleri aşıyoruz bir de dönüp bakıyoruz “Bir arpa boyu” yol gitmiÅŸiz. Ve asıl kabus tekerleme bitince baÅŸlıyor. O bir arpa boyu yolu da biz gidememiÅŸiz. Bizden önceki kuÅŸaklar gitmiÅŸ.
Aslında yazmayacaktım dedim.
Yıllar önce, henüz daha iÅŸin başında iken bıraktım ben bu mesleÄŸi ama adı üzerinde iÅŸte ‘gazetecilik’. Öyle okulunu okumakla falan olunmuyor. Yürekten gelen bir ÅŸey bu. Çocukluk hayalleri ile ilgili, yürekle, bilekle ilgili...
Yazmayacaktım dayanamadım. Gazetecilikte sansürün en kötüsünün otosansürün acımasızca uygulandığı faÅŸizan gazete ve televizyonlarda ‘gazeteci kalabilen’, tüm dostlara selam olsun. Åžehir ışıklarının gözlerini kör ettiÄŸi plaza çalışanlarının hor gördüğü, onlara sunulan imkanların dörtte biri ve beklide daha azı ile hayata tutunmaya çalışan taÅŸra gazetecileri sözüm size ‘ gazeteciler gününüz kutlu olsun’
Ne kadar çok şey başardığınızı yeniden hatırlayın ve başınızı kaldırın. Sansüre ve küçük piçi otosansüre karşı o kadar çok zaferiniz var ki.
Bugün Bergama Köylüleri zaferlerini kutluyorsa bunda sizin emeğinizi kimse göz ardı edemez.Onlarla birlikte yürüyen ve bazı olaylarda müdahil olabilmeyi ve her türlü baskıya rağmen öyle kalabilmeyi başaran muhabirler, foto muhabirleri, kameramanlar, o dönemin haber müdürleri sözüm size; gününüz kutlu olsun.
Manisalı Çocuklar Davası’nda olayın polis kayıtlarına düştüğü ilk dakikalarından son ana kadar o gençleri yalnız bırakmayan, satır satır, kare kare her anını Türkiye Tarihi’nin Utanç Belgeleri Defteri’ne kaydedenler gününüz kutlu olsun.
Ege Ãœniversitesi’nde asılı olarak bulunan ve iÅŸin sırrının hala çözüme kavuÅŸmadığı Ali Serkan EroÄŸlu haberlerini tüm tehditlere raÄŸmen çırpınarak yapan taÅŸra gazetecileri gününüz kutlu olsun.
En büyük mülki amirden, belediye baÅŸkanlarına, parti baÅŸkanlarından kendi gazete ve televizyon patronlarına kadar herkese gerektiÄŸi yerde ve zamanda ve gördükleri her haksızlık karşısında ‘posta koyabilen’ cesur yürekli kalemler, göğsünüzü kabartabilirsiniz bugün sizin gününüz, kutlu olsun.
İzmir basın tarihine geçmiş nice olayda, şöhret sevdasıyla değil meslek aşkıyla otobüslerde işe gidip gelen ay sonu geldiğinde fatura hesabı maaşından her daim fazla çıkan, özel hastanenin kapısına ve eğlence mekanlarının kapısına sadece haber için gidebilen, harcırahları sınırlı olan, teknik donanımı yetersiz olan, hala çalıştıkları kurumda alacağı olan, 40 yaşını aşıp hala banka hesabı olamayan, çocukları için gelecek endişesiyle yanıp tutuşan, simit çaya talim taşra gazetecileri gününüz kutlu alnınız bugün ki gibi ak olsun.
Sizler ne zaman ki yastığınızın altına gazetecilik hayallerinizi koymadan uyuyacaksınız o zaman tüm ışıklar sönecek. O nedenledir ki “24 Temmuzunuz “ kutlu olsun.
Bakmayın siz aynı gazetelerde çalıştığınız plaza gazetecilerine onlar sansür hala var dese de siz yüreklerinizde çoktan sansürü attınız ve o yüzden gazeteci kalabildiniz...
Sansürsüz bir Türkiye dileÄŸiyle BaÅŸak’ın mesajını sizinle paylaşıyorum.
Aslında yazmayacaktım...
24 Temmuz sansürün kaldırılmasının yıldönümü, dönüp baktığımızda ki bir hayli bakmamız gerekiyor uzaÄŸa; tam 98 yıl olmuÅŸ. Yüzyıla iki adım kalmış. Yani iki adım daha atabilsek, ’ bir yüzyıldır bu ülkede sansür uygulanmıyor’ diyebileceÄŸiz.
DiyebileceÄŸiz ama, tıpkı masallardaki gibi biz yürüyoruz. Yürüyoruz, daÄŸları, tepeleri aşıyoruz bir de dönüp bakıyoruz “Bir arpa boyu” yol gitmiÅŸiz. Ve asıl kabus tekerleme bitince baÅŸlıyor. O bir arpa boyu yolu da biz gidememiÅŸiz. Bizden önceki kuÅŸaklar gitmiÅŸ.
Aslında yazmayacaktım dedim.
Yıllar önce, henüz daha iÅŸin başında iken bıraktım ben bu mesleÄŸi ama adı üzerinde iÅŸte ‘gazetecilik’. Öyle okulunu okumakla falan olunmuyor. Yürekten gelen bir ÅŸey bu. Çocukluk hayalleri ile ilgili, yürekle, bilekle ilgili...
Yazmayacaktım dayanamadım. Gazetecilikte sansürün en kötüsünün otosansürün acımasızca uygulandığı faÅŸizan gazete ve televizyonlarda ‘gazeteci kalabilen’, tüm dostlara selam olsun. Åžehir ışıklarının gözlerini kör ettiÄŸi plaza çalışanlarının hor gördüğü, onlara sunulan imkanların dörtte biri ve beklide daha azı ile hayata tutunmaya çalışan taÅŸra gazetecileri sözüm size ‘ gazeteciler gününüz kutlu olsun’
Ne kadar çok şey başardığınızı yeniden hatırlayın ve başınızı kaldırın. Sansüre ve küçük piçi otosansüre karşı o kadar çok zaferiniz var ki.
Bugün Bergama Köylüleri zaferlerini kutluyorsa bunda sizin emeğinizi kimse göz ardı edemez.Onlarla birlikte yürüyen ve bazı olaylarda müdahil olabilmeyi ve her türlü baskıya rağmen öyle kalabilmeyi başaran muhabirler, foto muhabirleri, kameramanlar, o dönemin haber müdürleri sözüm size; gününüz kutlu olsun.
Manisalı Çocuklar Davası’nda olayın polis kayıtlarına düştüğü ilk dakikalarından son ana kadar o gençleri yalnız bırakmayan, satır satır, kare kare her anını Türkiye Tarihi’nin Utanç Belgeleri Defteri’ne kaydedenler gününüz kutlu olsun.
Ege Ãœniversitesi’nde asılı olarak bulunan ve iÅŸin sırrının hala çözüme kavuÅŸmadığı Ali Serkan EroÄŸlu haberlerini tüm tehditlere raÄŸmen çırpınarak yapan taÅŸra gazetecileri gününüz kutlu olsun.
En büyük mülki amirden, belediye baÅŸkanlarına, parti baÅŸkanlarından kendi gazete ve televizyon patronlarına kadar herkese gerektiÄŸi yerde ve zamanda ve gördükleri her haksızlık karşısında ‘posta koyabilen’ cesur yürekli kalemler, göğsünüzü kabartabilirsiniz bugün sizin gününüz, kutlu olsun.
İzmir basın tarihine geçmiş nice olayda, şöhret sevdasıyla değil meslek aşkıyla otobüslerde işe gidip gelen ay sonu geldiğinde fatura hesabı maaşından her daim fazla çıkan, özel hastanenin kapısına ve eğlence mekanlarının kapısına sadece haber için gidebilen, harcırahları sınırlı olan, teknik donanımı yetersiz olan, hala çalıştıkları kurumda alacağı olan, 40 yaşını aşıp hala banka hesabı olamayan, çocukları için gelecek endişesiyle yanıp tutuşan, simit çaya talim taşra gazetecileri gününüz kutlu alnınız bugün ki gibi ak olsun.
Sizler ne zaman ki yastığınızın altına gazetecilik hayallerinizi koymadan uyuyacaksınız o zaman tüm ışıklar sönecek. O nedenledir ki “24 Temmuzunuz “ kutlu olsun.
Bakmayın siz aynı gazetelerde çalıştığınız plaza gazetecilerine onlar sansür hala var dese de siz yüreklerinizde çoktan sansürü attınız ve o yüzden gazeteci kalabildiniz...
