Betül Cemre Yıldız Kadıoğlu
Milli sporculuğa ilk adım 2016-04-27 00:00:00
Milli sporculuğa ilk adım
Yazar: Betül Cemre Yıldız Kadıoğlu
İlk yazımda anlatmaya başlamıştım satrancın hayatıma nasıl girdiğini. O zamanlar hayatımın bu kadar büyük bir bölümünü kaplayacağını bilemezdim.
Bir söz vermiştim kendime, Türkiye Şampiyonu olacaktım. Sözümü tutmak için çok disiplinli bir çalışmaya başladım. Şimdi bana soruyorlar, "Küçükken nasıl çalışıyordun?" diye. Çok çalıştım, çok şeyden fedakarlık yaptım. Daha dokuz yaşındaydım ama hedefim büyüktü.
1999 yılında ailece Denizli'de yapılan Türkiye Yaş Grupları Şampiyonası'na gittik. Ailem her zaman satrançta beni destekledi. Tabii yanımda bir de satranç öğretmenim Abdullah İlhan vardı. 10 yaş kızlar kategorisi listesinde soyadım Yıldız olduğundan turnuvaya son sırada başladım. UKD (Ulusal Kuvvet Derecesi), yani turnuvalarda satranç gücünü simgeleyen puanım da yoktu. Zaten UKD o zamanlar o yaşlarda çok az kişinin sahip olduğu bir puandı.
Dışarda kar yağıyordu. İzmirli bir çocuk olarak kara hasrettim tabii. Kartopu oynamak isteyince annem, "Turnuva bitince oynarsın" diyordu. Turnuvaya öyle hazırlanmıştım ki, kayar düşerim de turnuvaya devam edemem diye korkuyordu herhalde.
Son maçtan önce bütün maçlarını alan tek kişi olarak lider durumdaydım. Son turda şimdi öğrencilerime anlattığım bir mat çeşidi olan "legal matı"na benzeyen bir mat temasını kullanarak, vezir fedasıyla sekiz hamlede mat ettim. Maç beş dakikadan kısa sürmüştü. Turnuva salonundan çıkınca elimdeki notasyon kağıdını (hamleleri kaydettiğimiz kağıdı) anneme uzatıp koşarak dışarı çıktım. Herkes şaşkındı; çünkü bende ne sevinç ne de bir üzüntü belirtisi vardı. Tek isteğim bir an önce koşup kartopu oynamaktı.
Ailem notasyonda sonuca bakıp rahatlamıştı. Annem, "Koş, oyna doya doya" deyip ilk kar topunu fırlattı bana.
Elbette bir süre sonra idrak ettim bu başarıyı. Türkiye Şampiyonu olmuştum, ne büyük başarıydı. İspanya'da yapılacak Dünya Yaş Grupları Şampiyonası'nda ülkemizi temsil edecektim. Ama o günlerde bilmiyordum İspanya'da nasıl bir fırsatı kaçıracağımı.
O hikayeyi de haftaya sizlerle paylaşacağım.
***
23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı'nın kutlandığı bu haftada çocuklarımızın sağlıkla ve mutlulukla yaşayacakları, hem fiziksel hem de zihinsel sporlarla dolu olduğu günler dilerim.
***
Kısa bilgiler
Türkiye Satranç Federasyonu 1954 yılında kurulmuş, 1991 yılında da Gençlik ve Spor Müdürlüğü'ne bağlı resmi bir kurum haline gelmiştir. 1962 yılında FIDE'ye (Dünya Satranç Federasyonu) üye olan federasyonumuz 2004 yılında Özerklik Kanunu ile ilk özerkleşen federasyon olmuştur.
Bir söz vermiştim kendime, Türkiye Şampiyonu olacaktım. Sözümü tutmak için çok disiplinli bir çalışmaya başladım. Şimdi bana soruyorlar, "Küçükken nasıl çalışıyordun?" diye. Çok çalıştım, çok şeyden fedakarlık yaptım. Daha dokuz yaşındaydım ama hedefim büyüktü.
1999 yılında ailece Denizli'de yapılan Türkiye Yaş Grupları Şampiyonası'na gittik. Ailem her zaman satrançta beni destekledi. Tabii yanımda bir de satranç öğretmenim Abdullah İlhan vardı. 10 yaş kızlar kategorisi listesinde soyadım Yıldız olduğundan turnuvaya son sırada başladım. UKD (Ulusal Kuvvet Derecesi), yani turnuvalarda satranç gücünü simgeleyen puanım da yoktu. Zaten UKD o zamanlar o yaşlarda çok az kişinin sahip olduğu bir puandı.
Dışarda kar yağıyordu. İzmirli bir çocuk olarak kara hasrettim tabii. Kartopu oynamak isteyince annem, "Turnuva bitince oynarsın" diyordu. Turnuvaya öyle hazırlanmıştım ki, kayar düşerim de turnuvaya devam edemem diye korkuyordu herhalde.
Son maçtan önce bütün maçlarını alan tek kişi olarak lider durumdaydım. Son turda şimdi öğrencilerime anlattığım bir mat çeşidi olan "legal matı"na benzeyen bir mat temasını kullanarak, vezir fedasıyla sekiz hamlede mat ettim. Maç beş dakikadan kısa sürmüştü. Turnuva salonundan çıkınca elimdeki notasyon kağıdını (hamleleri kaydettiğimiz kağıdı) anneme uzatıp koşarak dışarı çıktım. Herkes şaşkındı; çünkü bende ne sevinç ne de bir üzüntü belirtisi vardı. Tek isteğim bir an önce koşup kartopu oynamaktı.
Ailem notasyonda sonuca bakıp rahatlamıştı. Annem, "Koş, oyna doya doya" deyip ilk kar topunu fırlattı bana.
Elbette bir süre sonra idrak ettim bu başarıyı. Türkiye Şampiyonu olmuştum, ne büyük başarıydı. İspanya'da yapılacak Dünya Yaş Grupları Şampiyonası'nda ülkemizi temsil edecektim. Ama o günlerde bilmiyordum İspanya'da nasıl bir fırsatı kaçıracağımı.
O hikayeyi de haftaya sizlerle paylaşacağım.
***
23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı'nın kutlandığı bu haftada çocuklarımızın sağlıkla ve mutlulukla yaşayacakları, hem fiziksel hem de zihinsel sporlarla dolu olduğu günler dilerim.
***
Kısa bilgiler
Türkiye Satranç Federasyonu 1954 yılında kurulmuş, 1991 yılında da Gençlik ve Spor Müdürlüğü'ne bağlı resmi bir kurum haline gelmiştir. 1962 yılında FIDE'ye (Dünya Satranç Federasyonu) üye olan federasyonumuz 2004 yılında Özerklik Kanunu ile ilk özerkleşen federasyon olmuştur.
