Kentin kirli yüzü, sıcak elleri 2009-07-16 00:00:00
Kentin kirli yüzü, sıcak elleri
Yazar: Konuk Yazar
Hanife Türkseven
... Öyle sıcaktı ki çöpcülerin elleri
Çöpcülerin elleriyle okşardım seni ...
Ä°zmir’in daracık veya nispeten geniÅŸ sokaklarında çöpleri karıştıran, çöplerden ekmeÄŸini çıkaran insanları görünce aklıma Can Yücel’in "Sevgi Duvarı" ÅŸiirindeki bu dizeleri gelir. Görmek istemediÄŸimiz bir filmin aktörleridir onlar. Başımızı çeviririz. Ä°ÄŸreniriz, korkarız, karışıktır duygularımız. En çok da unutmak, yok saymak isteriz onları herhalde. Yoksa bunu bir sorun, bir gerçeklik olarak algılasak çözmek için çabalamamız gerekmez miydi?
Ben bu insanlara kızgınlıkla karışık bir hayranlık da duyarım. Kızgınlığım onlara mıdır, aslında değildir, olamaz. O anda öyle gözükür. Bin bir özenle sızdırmasın ve koku yapmasın diye bağladığım çöp torbalarımı, hemen yırtıverir, konteynırın içine boşaltırlar. İçinden büyük bir profesyonellikle istediklerini alırlar ve o iki tekerlekli, kocaman naylon çuvallı el arabalarına atıverirler. Bazıları eldiven takar ama çoğunlukla çıplak ellerle görürler bu işleri. Yani nasıl bir kirin içinde iş yaparlar anlayın artık.
Hayranlığım da, saprofitler (çürükçüller) gibi çalışmalarınadır. Bizde yerel yönetimler ve hane halkları olarak çevreye ve geri dönüşüme yeterince duyarlılık olmadığından onlar bu ayrıştırmayı, adı geçenler adına yaparlar. Karşılığında pislik ve biraz para geçer ellerine.
Bu noktada beynim hızla çalışmaya başlıyor.
Bu insanlara iş olanağı da sağlayarak çöpleri ayrıştırmayı bir çözüme bağlamak gerekmez mi? Bir ayrıştırma ve dönüştürme tesisi devreye sokulmalı ama mutlaka çalışanları bu insanlar olmalı yoksa başka bir sosyal soruna yol açmış oluruz ki bu insanların çocukları da bu işi yapmaktadır.
Yerel yönetimlerin devamlı çiçek dikmeleri güzel de, kokuşmuş torbalı arabalarıyla, kir pas içinde ortalıkta dolaşan bu insanlar varken batıya dönük bir yüzümüz olmuyor, olamıyor pek. Yanlarından geçerken şöyle bir ürperiyorsunuz. Genç denebilecek yaşta olanların -bu işten utandıkları belli- aralarında konuşurken sözde, hiç duymadığım küfürleri etmesi rahatsız olduklarının dışa vurumu değil de, nedir sizce?
Peki bu insanlara burun kıvıran biz tüketicilere ne gibi görevler düşüyor? Hemen bir süre yaÅŸadığım Ä°sviçre’nin Basel kenti aklıma geliyor. Çarpıcı bir rakam: Belediye gelirinin yüzde 20’si çöplerden elde ediliyor, çöplerin ayrıştırılıp dönüştürülmesinden elbette. Hatta bizde de Ankara’da bir atık plastik fabrikası kurulduÄŸunu da izlemiÅŸtim televizyonda. Zaten Ankara’da yaÅŸarken –on yıl öncesi- çöp konteynırları kaldırılmıştı, belli zaman dilimlerinde çöpleri kapıya koyuyorduk ve böyle çöp karıştırıcılar yoktu. Çöp torbaları sızdırırsa uyarı bile alıyorduk belediyeden.
Ä°zmir’e geldim geleli Konak’ta oturuyorum ve hala istediÄŸimiz saatte çöp atma lüksümüz(!) olmasına alışamadım. Yazın 40 santigratta kokuÅŸan çöpler varken ve bunlardan ekmeÄŸini çıkarmak zorunda olan insanlara bakarken, bana hangi medeniyetten bahsediyorsunuz bayanlar, baylar?
Bizler de çöpleri evde ayrıştırmaya başlamalıyız. Kağıtları, plastikleri, kutuları, pilleri, camları ve organik çöpleri karıştırmamalıyız. Ben şimdilik en azından böyle ayrışmış bırakıyorum ki, çöp karıştırıcıları hangisini topluyorsa onu kolayca alıversin diye. Ama bu elbette kendi başına kalıcı çözüm değildir. Benim bu yaptığım, içinde işlerine yaramayacak şeyler olan bağladığım torbamı yırtmalarına engel olmuyor.
Yerel yönetimlerin bu iÅŸlere acilen el atması gerekir. Avrupa’dan gelen arkadaÅŸlarıma bu acayiplikleri anlatmaktan yoruldum. Evlerimiz içerden Avrupalıları imrendirecek modernlik ve temizlikte. Pencereden bakınca, sanki bir filmdesiniz ve iç mekanlarla dış mekanlar ayrı ayrı yerlerden monte edilmiÅŸ gibi duruyor.
Balkondan bakarken hemen birkaç poz çekiyorum, çekebiliyorum çöp karıştırıcılarından. Sorunun veya bu işten geçimini sağlayanların çokluğunu anlamanıza katkısı olacaktır elbette.
... Öyle sıcaktı ki çöpcülerin elleri
Çöpcülerin elleriyle okşardım seni ...
Ä°zmir’in daracık veya nispeten geniÅŸ sokaklarında çöpleri karıştıran, çöplerden ekmeÄŸini çıkaran insanları görünce aklıma Can Yücel’in "Sevgi Duvarı" ÅŸiirindeki bu dizeleri gelir. Görmek istemediÄŸimiz bir filmin aktörleridir onlar. Başımızı çeviririz. Ä°ÄŸreniriz, korkarız, karışıktır duygularımız. En çok da unutmak, yok saymak isteriz onları herhalde. Yoksa bunu bir sorun, bir gerçeklik olarak algılasak çözmek için çabalamamız gerekmez miydi?
Ben bu insanlara kızgınlıkla karışık bir hayranlık da duyarım. Kızgınlığım onlara mıdır, aslında değildir, olamaz. O anda öyle gözükür. Bin bir özenle sızdırmasın ve koku yapmasın diye bağladığım çöp torbalarımı, hemen yırtıverir, konteynırın içine boşaltırlar. İçinden büyük bir profesyonellikle istediklerini alırlar ve o iki tekerlekli, kocaman naylon çuvallı el arabalarına atıverirler. Bazıları eldiven takar ama çoğunlukla çıplak ellerle görürler bu işleri. Yani nasıl bir kirin içinde iş yaparlar anlayın artık.
Hayranlığım da, saprofitler (çürükçüller) gibi çalışmalarınadır. Bizde yerel yönetimler ve hane halkları olarak çevreye ve geri dönüşüme yeterince duyarlılık olmadığından onlar bu ayrıştırmayı, adı geçenler adına yaparlar. Karşılığında pislik ve biraz para geçer ellerine.
Bu noktada beynim hızla çalışmaya başlıyor.
Bu insanlara iş olanağı da sağlayarak çöpleri ayrıştırmayı bir çözüme bağlamak gerekmez mi? Bir ayrıştırma ve dönüştürme tesisi devreye sokulmalı ama mutlaka çalışanları bu insanlar olmalı yoksa başka bir sosyal soruna yol açmış oluruz ki bu insanların çocukları da bu işi yapmaktadır.
Yerel yönetimlerin devamlı çiçek dikmeleri güzel de, kokuşmuş torbalı arabalarıyla, kir pas içinde ortalıkta dolaşan bu insanlar varken batıya dönük bir yüzümüz olmuyor, olamıyor pek. Yanlarından geçerken şöyle bir ürperiyorsunuz. Genç denebilecek yaşta olanların -bu işten utandıkları belli- aralarında konuşurken sözde, hiç duymadığım küfürleri etmesi rahatsız olduklarının dışa vurumu değil de, nedir sizce?
Peki bu insanlara burun kıvıran biz tüketicilere ne gibi görevler düşüyor? Hemen bir süre yaÅŸadığım Ä°sviçre’nin Basel kenti aklıma geliyor. Çarpıcı bir rakam: Belediye gelirinin yüzde 20’si çöplerden elde ediliyor, çöplerin ayrıştırılıp dönüştürülmesinden elbette. Hatta bizde de Ankara’da bir atık plastik fabrikası kurulduÄŸunu da izlemiÅŸtim televizyonda. Zaten Ankara’da yaÅŸarken –on yıl öncesi- çöp konteynırları kaldırılmıştı, belli zaman dilimlerinde çöpleri kapıya koyuyorduk ve böyle çöp karıştırıcılar yoktu. Çöp torbaları sızdırırsa uyarı bile alıyorduk belediyeden.
Ä°zmir’e geldim geleli Konak’ta oturuyorum ve hala istediÄŸimiz saatte çöp atma lüksümüz(!) olmasına alışamadım. Yazın 40 santigratta kokuÅŸan çöpler varken ve bunlardan ekmeÄŸini çıkarmak zorunda olan insanlara bakarken, bana hangi medeniyetten bahsediyorsunuz bayanlar, baylar?
Bizler de çöpleri evde ayrıştırmaya başlamalıyız. Kağıtları, plastikleri, kutuları, pilleri, camları ve organik çöpleri karıştırmamalıyız. Ben şimdilik en azından böyle ayrışmış bırakıyorum ki, çöp karıştırıcıları hangisini topluyorsa onu kolayca alıversin diye. Ama bu elbette kendi başına kalıcı çözüm değildir. Benim bu yaptığım, içinde işlerine yaramayacak şeyler olan bağladığım torbamı yırtmalarına engel olmuyor.
Yerel yönetimlerin bu iÅŸlere acilen el atması gerekir. Avrupa’dan gelen arkadaÅŸlarıma bu acayiplikleri anlatmaktan yoruldum. Evlerimiz içerden Avrupalıları imrendirecek modernlik ve temizlikte. Pencereden bakınca, sanki bir filmdesiniz ve iç mekanlarla dış mekanlar ayrı ayrı yerlerden monte edilmiÅŸ gibi duruyor.
Balkondan bakarken hemen birkaç poz çekiyorum, çekebiliyorum çöp karıştırıcılarından. Sorunun veya bu işten geçimini sağlayanların çokluğunu anlamanıza katkısı olacaktır elbette.
2023-10-28 00:00:00
Mustafa Kemal Atatürk’ün Onuncu Yıl Nutku
Türk Milleti!Kurtuluş savaşına başladığımızın 15’inci yılındayız. Bugün cumhuriyetimizin onuncu yılını doldurduğu en büyük bayramdır.Kutlu olsun!Bu anda büyük Türk milletini... Devamı
2021-01-08 22:00:00
Kemal Baysak’ın ardından
Cemal TercanSanayici-İş insanı
Olmadı Kemal’im olmadı…
Hani biz seninle başladığımız yolları sonuna dek beraber yürüyecektik… Halbuki sen cihan dolusu sevenlerinle ansızın ... Devamı
2020-10-24 10:00:00
Hasan Tahsin tam olarak nerede şehit düştü?
Şükrü KocagözMimar
Yedi sekiz yıl önce internette niçin, nasıl anlamadan bir resim ekranıma takıldı. Evet bir resim gördüm ve bütün çocukluk anılarım sel gibi boşaldı. Bu yazı... Devamı
2020-04-26 22:52:34
İtfaiye aracıyla küçük kıza doğum günü sürprizi
Ebru Karaismailoğlu Yumurtacı
26 Nisan 2020 Pazar, öğle saatlerinde, Karşıyaka Donanmacı Mahallesi. Fazıl Bey Caddesi'nde (1738 Sokak) yaşandı bu olay...
Siren sesini duymamızla birl... Devamı
2020-03-29 22:00:00
Korona günlerinde aşksızlık: New York’ta yalnızlığın yeni tanımı
Senem AydoÄŸan - New York
New York’a iş için yaklaşık üç sene önce geldiğimde, şehirle ilgili iki büyük şikayetim vardı. İl... Devamı
2020-03-16 00:52:31
Koronavirüs olayını Fransa'da karşılamak
Selin AkçalıStrasbourg Üniversitesi Psikoloji Bölümü öğrencisi
İzmir Özel Tevfik Fikret Okulları'nden mezun oldum. Fransa'nın Strasbourg kentinde yaşıyorum. İki yıldan buyana Stras... Devamı
2020-02-15 00:00:00
Kutsal tesbihli Meryem Kilisesi
Mehmet Gülümser
Turist Rehberi
La Madonna del Rosario Alsancak Ä°talyan Katolik Kilisesi
İzmir'deki kültürel faaliyetler, konferanslar, sergiler genellikle Ekim ayı itibariyle başlar. Bunlar... Devamı
