Karlı buzlu havalar bizi terk etmeden 2009-03-20 00:00:00
Karlı buzlu havalar bizi terk etmeden
Yazar: Işık Teoman
Nisan ayı girmeden, karlı buzlu havalar bizi terk etmeden, şöyle bir Abide'ye uzandık. Kütahya'nın Abide ilçesinden söz ediyorum. O kadar yolu ne için gittik biliyor musunuz? Meşe odunu ateşinde tavuk yemeye, hem de son karlı günlerin tadını çıkarmaya.
Yol arkadaşım Engin Yavuz sabah erken saatlerde beni evin önünden aldı. Hiç oyalanmadan yola koyulduk. Kula'ya kadar mola vermedik. Kula'da bir köy kahvesine girdik kahvaltımızı ettik.
Kula'ya gelinir de haftalarca bayatlamayan ekmeğinden alınmaz mı? Hava buz gibi ama biz yine de çarşısında şöyle bir turladık. Odun ateşinde pişmiş köy ekmeklerimizi aldık. Seçim atmosferinde her yer toz duman ama, sanki Kula'da seçim yok gibi. Belki de bize öyle geldi. Kula'yı, leblebi diyarını geride bırakırken, bu yollardan yüzlerce kez geçip gittiğimizi düşündük.
Artık, virajdan sonra gelecek olan ağacı türünü bile çok iyi biliyoruz. Uşak'a girmeden Abide'ye yöneldik. Önce Yenikent geliyor, ardından Abide, Kurtuluş Savaşı'nın yaşandığı en önemli bölge. Yenikent'te küçük bir kaza atlattık. Aracın bozuk olan far lambasını değiştirmek isteyen Engin Yavuz, arka tamponumuza kadar yanaşan kamyoneti görmedi ve sağa yanaşmaya karar verdi. Arkamızdaki araç üstüme çıkmadan zor attık kendimizi yolun sağına. Aracın bakımını yaptırdıktan sonra Yenikent'ten çıktık.
İki-üç kilometre sonra Abide. Meydanı çok küçük. Esnaf da oraya toplanmış zaten. Bakkal, kahvehane, manav gibi satış yapan küçük alışveriş mekanları bulunuyor. Biz yıllardır meşe odununda pişen tavuk yemek için yol dönüşlerimizde buraya uğruyoruz. İki kişi tıka basa tavuk yiyoruz karşılığında on lira ödüyoruz. O kadar. Ama çok lezzetli köy tavuğu yediklerimiz. Sürekli gittiğimiz tavukçu kapalıydı. Aynı işi yıllardır yapan başka bir mekan varmış yeni fark ettik ve çok şaşırdık. Tavukçu bizi çok güzel konuk etti. Tavuklarımızı atıştırırken kar yağmaya başladı ve dönene kadar da hiç durmadı. Karnımızı doyurduktan sonra mekan sahibini de yanımıza alıp Gediz'e bıraktık ve yönümüzü Emet'e çevirdik.
Emet'e girmemizle birlikte kar yağışı iyice hızlandı. Örencik beldesine geldiğimizde yağış hızını kesti. Tarihi yapıların çok sayıda olduğu Örencik'te sıcak çaylarımızı içtik, üç çaya 75 kuruş ödedik. Emekli maaşıyla buralarda insan zengin sınıfına girer. Çavdarhisar yolundan Simav'a yöneldik, önce Gölcük Yaylası'na uğradık. Üzeri karlarla kaplanmış beyaz gelinlik giymiş gibiydi Gölcük Gölü. Hemen her mevsimde gelip kamp kurduğumuz Gölün karlarla kaplı olması da ayrı bir güzellik katmış bölgeye. Hava kararmaya başlayınca Simav'a hareket ettik.
Eynal Kaplıcaları'na uğradık. Bu arada seralar o kadar çoğalmış ki, yamaca doğru tırmanmaya başlayacaklar yakında öyle görünüyor. Simav'dan çıktıktan sonra kar yağışı yine hızını artırmaya başladı. Aracımızın süratini azaltmak zorunda kaldık. Hava da iyice kararınca ve kar yağışı tipiye dönünce yola 30-40 kilometre hızla devam etmek zorunda kaldık.
Yaklaşık üç saatlik bir yolculuktan sonra Sındırgı'ya ulaşabildik. Sigara dumanından nefes alınamaz hale gelmiş bir kahvehanede çaylarımızı aceleyle içtik. Bu arada kar yağışı yerini yağmura bıraktı ve ardından soğuk başladı. Akhisar üzerinden Manisa'ya ve evimize ulaştığımızda saat gece yarısına geliyordu. Bir gün içinde çok keyifli saatler ve farklı meteorolojik hava durumları yaşamanın mutluluğu hala beynimin bir kıyısında duruyor.
Yol arkadaşım Engin Yavuz sabah erken saatlerde beni evin önünden aldı. Hiç oyalanmadan yola koyulduk. Kula'ya kadar mola vermedik. Kula'da bir köy kahvesine girdik kahvaltımızı ettik.
Kula'ya gelinir de haftalarca bayatlamayan ekmeğinden alınmaz mı? Hava buz gibi ama biz yine de çarşısında şöyle bir turladık. Odun ateşinde pişmiş köy ekmeklerimizi aldık. Seçim atmosferinde her yer toz duman ama, sanki Kula'da seçim yok gibi. Belki de bize öyle geldi. Kula'yı, leblebi diyarını geride bırakırken, bu yollardan yüzlerce kez geçip gittiğimizi düşündük.
Artık, virajdan sonra gelecek olan ağacı türünü bile çok iyi biliyoruz. Uşak'a girmeden Abide'ye yöneldik. Önce Yenikent geliyor, ardından Abide, Kurtuluş Savaşı'nın yaşandığı en önemli bölge. Yenikent'te küçük bir kaza atlattık. Aracın bozuk olan far lambasını değiştirmek isteyen Engin Yavuz, arka tamponumuza kadar yanaşan kamyoneti görmedi ve sağa yanaşmaya karar verdi. Arkamızdaki araç üstüme çıkmadan zor attık kendimizi yolun sağına. Aracın bakımını yaptırdıktan sonra Yenikent'ten çıktık.
İki-üç kilometre sonra Abide. Meydanı çok küçük. Esnaf da oraya toplanmış zaten. Bakkal, kahvehane, manav gibi satış yapan küçük alışveriş mekanları bulunuyor. Biz yıllardır meşe odununda pişen tavuk yemek için yol dönüşlerimizde buraya uğruyoruz. İki kişi tıka basa tavuk yiyoruz karşılığında on lira ödüyoruz. O kadar. Ama çok lezzetli köy tavuğu yediklerimiz. Sürekli gittiğimiz tavukçu kapalıydı. Aynı işi yıllardır yapan başka bir mekan varmış yeni fark ettik ve çok şaşırdık. Tavukçu bizi çok güzel konuk etti. Tavuklarımızı atıştırırken kar yağmaya başladı ve dönene kadar da hiç durmadı. Karnımızı doyurduktan sonra mekan sahibini de yanımıza alıp Gediz'e bıraktık ve yönümüzü Emet'e çevirdik.
Emet'e girmemizle birlikte kar yağışı iyice hızlandı. Örencik beldesine geldiğimizde yağış hızını kesti. Tarihi yapıların çok sayıda olduğu Örencik'te sıcak çaylarımızı içtik, üç çaya 75 kuruş ödedik. Emekli maaşıyla buralarda insan zengin sınıfına girer. Çavdarhisar yolundan Simav'a yöneldik, önce Gölcük Yaylası'na uğradık. Üzeri karlarla kaplanmış beyaz gelinlik giymiş gibiydi Gölcük Gölü. Hemen her mevsimde gelip kamp kurduğumuz Gölün karlarla kaplı olması da ayrı bir güzellik katmış bölgeye. Hava kararmaya başlayınca Simav'a hareket ettik.
Eynal Kaplıcaları'na uğradık. Bu arada seralar o kadar çoğalmış ki, yamaca doğru tırmanmaya başlayacaklar yakında öyle görünüyor. Simav'dan çıktıktan sonra kar yağışı yine hızını artırmaya başladı. Aracımızın süratini azaltmak zorunda kaldık. Hava da iyice kararınca ve kar yağışı tipiye dönünce yola 30-40 kilometre hızla devam etmek zorunda kaldık.
Yaklaşık üç saatlik bir yolculuktan sonra Sındırgı'ya ulaşabildik. Sigara dumanından nefes alınamaz hale gelmiş bir kahvehanede çaylarımızı aceleyle içtik. Bu arada kar yağışı yerini yağmura bıraktı ve ardından soğuk başladı. Akhisar üzerinden Manisa'ya ve evimize ulaştığımızda saat gece yarısına geliyordu. Bir gün içinde çok keyifli saatler ve farklı meteorolojik hava durumları yaşamanın mutluluğu hala beynimin bir kıyısında duruyor.
2023-11-08 11:26:27
Ne oldu bize, ne oldu böyle!
Yıllardır Kuzey Ege gezilerimizdeki güzergahta yol üzerine kalan Çaltılıdere köyü, mutlaka durup mola verdiğimiz, sulak alanda fotoğraf çektiğimiz ender bölgelerden biriydi, üç yıl ... Devamı
2023-05-10 13:00:34
Ayvalık Lor Tatlısı artık coğrafi işaretli
Vikipedi’ye şöyle bir göz attığınızda “Ayvalık Lor Tatlısı” ile ilgili şunları yazar:
Lor tatlısı, şerbetli bir tatlıdır. Ege Bölgesi’nde yapılır. Kullanılan lor ... Devamı
2023-01-04 14:07:48
Ayvalık Anadolu Uygarlıkları Sergisi geniş kapsamlı müzeye dönüşüyor
Antik Çağ’dan bu yana tarih boyunca çok kültürlü bir yapıya sahip olan Ayvalık, Küratör Necdet Bezmen ile Ayvalık Ayazması Derneği iş birliğinde açılan ve Ayvalık Belediye Başkan... Devamı
2022-08-02 19:11:33
Bodrum’un mavisinden Cunda’nın turkuazına
Geçtiğimiz yıl muhteşem resim paylaşımlarıyla karşılaştığım Tayfun Önel ile sosyal medyada arkadaş olduk. İlerleyen sohbetlerimizden sonra telefonunu istedim. Ayvalık’ta yaşadığ... Devamı
2022-04-01 23:30:00
Sedefli battaniye (Girit battaniyesi) üretimde
36 yıllık düştü gerçek oldu, tezgahlar kuruldu ilk battaniyenin üretimi alkışlarla tamamlandı
Galatasaray Rotary Kulübü’nün her yıl verdiği Rotary Meslek Ödülü’nün sahibi, A... Devamı
2022-01-13 18:24:07
Kültürel miras adası: Cunda
Cunda (Alibey) Adası’nda Rahmi Koç Müzesi, Sevim ve Necdet Kent Kitaplığı geçtiğimiz Ekim ayında açılan Bekir Coşkun Kütüphanesi, kente kültür anlamında renk katmasının yanı sı... Devamı
2021-11-25 13:00:00
Yeniden başlamak
"Emekli olup, bir kıyı kasabasına yerleşeceğim. Bu kadar yıl hizmetten sonra ‘Bir sen eksiktin' diyen olmaz sanıyorum." Bedri Karayağmurlar
Ayvalık'ta yaşamaya başlayalı neredeyse ik... Devamı
2021-09-30 21:50:00
1873'te Taksiyarhis Kilisesi, günümüzde Rahmi M. Koç Müzesi
Çam ağaçlarının boyunlarını denize uzattığı, yeşil ile mavinin kucaklaştığı, Kuzey Ege’nin incisi ve gülen yüzü diye bilinir Ayvalık. 22 adası, tabiat parkı, uzun kumsalları, ... Devamı
2021-07-28 13:36:12
Küçükköylü Arelos
Ayvalık'ta Küçükköy tam bir sanatçı fabrikası, çok sayıda sanatçı köyü mesken tutmuş. Yazar, heykeltıraş, ressam, koleksiyoner ve akla gelebilecek tüm sanat dallarıyla ilgili bir s... Devamı
2021-07-04 20:00:00
Piri Reis’in “Yunt Adaları” dediği, günümüzün Cunda ya da Alibey Adası
*Cunda Adası’nın tepelerine mutlaka çıkın, doğayı oradan izleyin, göreceksiniz; boğazlar, adalar iç içe girmiş muhteşem koylar, öyle ki güzelliklerin tadına doyamayacaksınız.
A... Devamı
