Bir varsın bir yoksun
Yazar: Erdal Ä°zgi
Merak ediyorum.
Vefayı kim gösterecek?
Kim sahip çıkacak, kim soracak: Neden?
Veteriner Hekimleri Odası mı?
Ekolojik Tarımcılar Derneği mi?
Damızlık Sığır yetiştiriciler mi?
Orman Çalışanları Birliği mi?
Ve diÄŸerleri.
Bakalım kim ses verecek...
Yoksa yine “çıt" çıkmayacak mı?
***
İzmir İl Tarım Müdürü görevden alındı.
Resmi Gazete, Tarih:21.02.2008, Sayı:2008/9824
İki satır; 2451 sayılı kanunun 2. maddesi uygun görülmüştür.
Karara dayanak, iddiaya göre, personele sert tutum ve usulsüz lojman tahsisi...
Sonuç: Başka göreve atanması. Sanki orada yapmayacakmış gibi.
Sözde müfettiş raporu, bakanlık oluru ve infaz.
Yok edilen ne?
18 yılı İzmir'de, 9 yılı müdürlük olmak üzere çeyrek asırlık memuriyet yaşamı.
Bunu burada, davası açılacaksa “Yargının adaletine" inanarak noktalayalım ve hizmetine bakalım.
***
İngiltere ve Almanya'da mesleği geliştirmek, ülke tarımına katkıda bulunmak üzere Bakanlığınca eğitimlere gönderilen Muzaffer Ağar, 22 yaşında devlet emrine girmiş.
Hatay, Gümüşhane, Niğde'de mühendis olarak çalıştıktan sonra İzmir'e gelmiş.
Bunu internetten öğreniyoruz.
Başkanlık dönemimde kafa selamımızdan başka tanışıklığımız yoktur.
İzmir'e geldikten 6 yıl sonra 1999 da müdür olmuş.
O tarihten bugüne hakkında iddia yok.
Ama yaptıkları çok. Bakın:
Ödemiş'te süt üretimi Hollanda ile aynı düzeye getirildi.
Her yıl bir milyon zeytin fidanı dikiliyor.
Organik tarım dönemi başlatılıyor, ihracat yapılıyor.
Üreticilere organik gübre kullanımı öğretiliyor, teşvik veriliyor.
Avrupa Birliği fonlarıyla şarapçılık amaçlı küçük bağ projelerine başlanıyor.
Üreticilerle zeytinyağı tesisleri kuruluyor.
İzmir'in 650 köyünde, tarım ve geçinme modellerini belirliyor.
***
Lafını da esirgemiyor:
“Tarıma üvey evlat muamelesi yapılıyor"...
"Bundan sonra gıda sektöründe (Bana ne dönemi bitti). Nerede şikayet varsa bana getirin"...
Çıkışlarını yapıyor, devlette alışık olmadığımız görüntü çiziyor.
Ve sonra iki cümlelik yazıyla devlete küsme noktasına getiriliyor.
Gerçek şu ki; bugüne kadar birçok tenekeli, cesur, girişimci kişiler bürokraside görev aldı.
İdealleri, inançlarıyla katkıda bulundular.
Ama öyle bir dönemdeyiz ki; artık değerlere sahip çıkılmıyor, çıkamıyoruz...
İşte en çarpıcı son örnek:
İzmir İl Tarım Müdürü Muzaffer Ağar.
Hizmetinin karşılığı vefayı ve sahiplenmeyi görecek mi?
Bırakın ilgilisine "nedenin" sorulmasını, bir küçük tahta plaket verilecek mi?
Merak ediyorum...