Mesleğimize nitelik getirir mi? 2007-09-19 00:00:00
Mesleğimize nitelik getirir mi?
Yazar: Saadet Erciyas
"Konferans salonları, şık sınıflar, uluslararası iletişim merkezi, televizyon, radyo, seslendirme ve fotoğraf stüdyoları, kurgu, yayın, toplantı odaları, sinema salonu, personel çalışma alanları..."
Kumbarasındaki 31 YTL.'yi koşa koşa "Ben büyüyünce bu okulda okumak istiyorum" diye bağışladığı belirtilen minik Efe'nin okumayı hayal ettiği Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi yeni binasının temeli atıldı.
Yüksek puanları nedeniyle üniversite sınavında girilmesi hala güç olan İletişim Fakültesi'nin "İzmirlilerin katkısıyla" yapılması planlanan yeni binası, "mesleğimize neler katacak?" diye düşünmeden edemiyorum.
Okulu bitiren pek çok arkadaşım şu an medya sektöründe çalışmıyor. Sektörde kendi işini kuran arkadaşlarımız ise, İzmir'in bir türlü yenemediği makus talihiyle savaşıp duruyor .
İstanbul'a "kaçabilenler" içinde, büyük tirajlı gazetelerin köşelerinde kendine sütun açanlar bulunuyor Allah'tan da biraz umutlanıyorsunuz. Çünkü İzmir'de medya sektöründe çalışanların hali gerçekten sıkıntılı.
Gazetelere staja giden öğrenciler, yol parasını güç bela alırken, reklam ya da halkla ilişkilerin cazibesine kapılanlar ise ajans sahiplerinin insafına kalmış bir yaşama "merhaba" diyorlar. Yol ve yemek parasının genellikle "lütfen ve tenezzülen" verildiği sektörde, bir sömürü düzeni kurulmuş gidiyor.
Oysa ne umutlarla girer bir genç İletişim Fakültesi'ne. Kalemi iyiyse, heyecanı varsa, biraz da öğretmenlerinden destek görürse hovardaca hayaller kurar. Tüm Türkiye'yi yerinden oynatacak, bütün pislikleri ortaya dökecek haberler yapacaktır.
Halkla ilişkiler Bölümü'nde okuyorsa, sosyal projeler aklını başından alır, derslere ısındıkça. Uluslararası sermayeli şirketlerin halkla ilişkiler departmanlarında büyük bütçelerle planlanan sosyal sorumluluk projelerine imrenir. Örneğin, sokak çocukları, çöp karıştıranlar gözüne ilişir. Duyarlılığı artar.
Görsel bölümdekiler, her şeye tasarımcı gözüyle bakmaya başlar bir süre sonra.
Eğitim koşullarındaki olanaksızlıklara karşın; parlak hayaller kurarak mezun oldukları okulları için, "Ege Üniversitesi Basın Yayın Yüksek Okulu, sonraki adıyla "İletişim Fakültesi ne verdi bize?" diye konuşan mezunlar ise, "keşke..." diye sürdürürler sözlerini bir araya geldiklerinde.
Benim gibi en az 18 yıl önce mezun olmuş olanların "Keşke ..." diye başlayan çümleler kurmasının nedeni soğuk dersliklerde, dar koridorlarda, yetersiz kütüphanelerde, teknik olanaktan yoksun fotoğraf stüdyolarında alınan eğitim midir sadece?
Yöneticilerin bakış açısını, vizyonunu geliştirmek, öğrencilere yaşam dersi de verecek, yetkin öğretim görevlilerinin çoğalması için koridorların genişlemesi işe yarayacak mıdır bundan böyle?
İyi niyetli çabalarla temeli atılan uluslararası standartlarda bir iletişim fakültesi binası, okul yöneticilerinin 39 yıllık hayaliyse, kaliteli bir okuldan piyasa koşulları karşısında sarsılmayacak kadar donanımlı, duyarlı mezunlar vermesi de Basın Yayın Yüksek Okulu'ndan 18 yıl önce mezun olmuş bir öğrencinin hayali...
Kumbarasındaki 31 YTL.'yi koşa koşa "Ben büyüyünce bu okulda okumak istiyorum" diye bağışladığı belirtilen minik Efe'nin okumayı hayal ettiği Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi yeni binasının temeli atıldı.
Yüksek puanları nedeniyle üniversite sınavında girilmesi hala güç olan İletişim Fakültesi'nin "İzmirlilerin katkısıyla" yapılması planlanan yeni binası, "mesleğimize neler katacak?" diye düşünmeden edemiyorum.
Okulu bitiren pek çok arkadaşım şu an medya sektöründe çalışmıyor. Sektörde kendi işini kuran arkadaşlarımız ise, İzmir'in bir türlü yenemediği makus talihiyle savaşıp duruyor .
İstanbul'a "kaçabilenler" içinde, büyük tirajlı gazetelerin köşelerinde kendine sütun açanlar bulunuyor Allah'tan da biraz umutlanıyorsunuz. Çünkü İzmir'de medya sektöründe çalışanların hali gerçekten sıkıntılı.
Gazetelere staja giden öğrenciler, yol parasını güç bela alırken, reklam ya da halkla ilişkilerin cazibesine kapılanlar ise ajans sahiplerinin insafına kalmış bir yaşama "merhaba" diyorlar. Yol ve yemek parasının genellikle "lütfen ve tenezzülen" verildiği sektörde, bir sömürü düzeni kurulmuş gidiyor.
Oysa ne umutlarla girer bir genç İletişim Fakültesi'ne. Kalemi iyiyse, heyecanı varsa, biraz da öğretmenlerinden destek görürse hovardaca hayaller kurar. Tüm Türkiye'yi yerinden oynatacak, bütün pislikleri ortaya dökecek haberler yapacaktır.
Halkla ilişkiler Bölümü'nde okuyorsa, sosyal projeler aklını başından alır, derslere ısındıkça. Uluslararası sermayeli şirketlerin halkla ilişkiler departmanlarında büyük bütçelerle planlanan sosyal sorumluluk projelerine imrenir. Örneğin, sokak çocukları, çöp karıştıranlar gözüne ilişir. Duyarlılığı artar.
Görsel bölümdekiler, her şeye tasarımcı gözüyle bakmaya başlar bir süre sonra.
Eğitim koşullarındaki olanaksızlıklara karşın; parlak hayaller kurarak mezun oldukları okulları için, "Ege Üniversitesi Basın Yayın Yüksek Okulu, sonraki adıyla "İletişim Fakültesi ne verdi bize?" diye konuşan mezunlar ise, "keşke..." diye sürdürürler sözlerini bir araya geldiklerinde.
Benim gibi en az 18 yıl önce mezun olmuş olanların "Keşke ..." diye başlayan çümleler kurmasının nedeni soğuk dersliklerde, dar koridorlarda, yetersiz kütüphanelerde, teknik olanaktan yoksun fotoğraf stüdyolarında alınan eğitim midir sadece?
Yöneticilerin bakış açısını, vizyonunu geliştirmek, öğrencilere yaşam dersi de verecek, yetkin öğretim görevlilerinin çoğalması için koridorların genişlemesi işe yarayacak mıdır bundan böyle?
İyi niyetli çabalarla temeli atılan uluslararası standartlarda bir iletişim fakültesi binası, okul yöneticilerinin 39 yıllık hayaliyse, kaliteli bir okuldan piyasa koşulları karşısında sarsılmayacak kadar donanımlı, duyarlı mezunlar vermesi de Basın Yayın Yüksek Okulu'ndan 18 yıl önce mezun olmuş bir öğrencinin hayali...
2024-06-23 13:37:34
"Anadolu'nun Gözyaşları" elbet bir gün sona erecek
Araştırmacı yazar Yaşar Yılmaz'ın 2015 yılında yayımladığı “Anadolu’nun Gözyaşları” kitabı, kültürel mirasımıza ilgi duyanların yanı sıra araştırmacılar ve akade... Devamı
2024-06-14 03:28:30
Tugay: Kütüphaneyi kutsal bir yer gibi görüyorum
Öğrencilik yaşamı kütüphanelerde geçen İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Dr. Cemil Tugay'la Kültürpark'ta buluştuk, kültürel yaşamın önemli bir parçası olan kütüphaneler üze... Devamı
2024-06-09 11:19:58
"Beni var eden Türkiye Cumhuriyeti Devleti’dir"
108 yaşında yaşama veda eden Cumhuriyet öğretmeni Hasibe Sabiha Özar böyle diyordu...
... Devamı
2024-05-26 18:15:00
Aytaç Abla'ya vefa
Bu kalp seni unutur mu?
Ekonomi basınının unutulmaz ismi, 2000 yılında yitirdiğimiz gazeteci Aytaç Sefiloğlu'nun yaşamı kitap oluyor. Ekonomi Muhabirleri Derneği (EMD) İzmir Şubesi, g... Devamı
2024-05-26 18:00:00
TKD Belediye Kütüphaneleri Çalışma Grubu oluşturdu
Türk Kütüphaneciler Derneği (TKD) Genel Merkez çatısı altında "Belediye Kütüphaneleri Çalışma Grubu" oluşturdu. Gönüllü olarak hizmet vermeyi amaçlayan grup, belediye kütüphaneler... Devamı
2024-05-26 17:45:00
Ahmet Kadıbeşegil yeni kitabını imzaladı
Deneyimli parlamento muhabiri Ahmet Kadıbeşegil, 9 Eylül Gazetesi'nde “Çarşamba Yazıları” başlığıyla yayımlanan yazılarını kitaba dönüştürdü. Ahmet Kadıbeşegil'in "Türkiye ... Devamı
2024-05-26 17:45:00
Saklı Misket Çağları / Yunus Bekir Yurdakul
Yazar, eğitimci, gazeteci ama en çok İzmir'de çocuk edebiyatı denilince akla ilk gelen isimlerden birisi olan yazar Yunus Bekir Yurdakul'un yeni kitabı "Saklı Misket Çağları" Sadık Uygun Y... Devamı
2024-05-26 17:15:00
İzmir Hikayeleri / Halid Ziya Uşaklıgil
Ne okudum?
İzmir Büyükşehir Belediyesi Yayınları'ndan çıkan "İzmir Hikayeleri", Türk Edebiyatı'nın önemli yazarlarından Halid Ziya Uşaklıgil'in kaleme aldığı lezzetli bir İzmir... Devamı
2024-05-26 15:00:00
Yazar Madanoğlu kitaplarını imzaladı
Yazar Melek Madanoğlu'nun üçüncü kitabı “Zümrüt'ü Anka / Bir Dostluk Hikâyesi” Varyant Yayınları'ndan çıktı. Madanoğlu'nun gerçek yaşamdan kurgulanan dört kadının hikâyesini... Devamı
