Bu bana ders olsun 2007-01-05 00:00:00
Bu bana ders olsun
Yazar: Işık Teoman
Geçen yıl sinemalarda gösterime girmişti. "Otel Rwanda" Hutu ile Tutsi Kabileleri arasındaki savaşı anlatıyordu. Hutu kabilesine mensup olup İç savaşta 1300 kişiyi kurtaran otel müdürü Paul Rusesabagina'nın olağanüstü girişimlerini ilgiyle izledik.
Ama bu filmi yazın kaçırmıştık. Sinemalara geldiğinde sanırım ilgi görmediği için de kısa bir süre içinde gösterimden kaldırıldı. İzleyemediğimiz için de üzülmüştük. Aylardır izliyoruz nerede tekrar gösterime girer diye.
Sonunda baktık ki, DESEM salonlarında oynuyor. İş çıkışı 19.00 seansına gitmek yorgunluk olur düşüncesiyle eve gittik yemeğimizi yedik. Otomobile atladığımız gibi Ayşe ile birlikte Desem'in yolunu tuttuk.
Film 21.15'de başlıyor. Biz saat 21.00 gibi DESEM'in önüne geldik. Ancak park edecek yer bulamıyoruz. Hava da nasıl soğuk iliklerimize kadar işliyor. Fuara park edeceğiz ancak çıkışta donacağız. Böyle düşünürken boş bir yer bulduk.
Bu boş yere zar zor otomobili yerleştirdik. Ancak aracın iki tekerleği kaldırımda kaldı. Park ettiğimiz yer de İzmir Büyükşehir Belediyesi İzelman şirketine ait. Otomobili park etmenin mutluğu ile salonu girdik biletlerimizi aldık. Hatta çay içmek için fırsat da bulduk.
Evet
"On iki yıl önce, Afrika'nın en önemli, dünya ile en bağlantılı şehri olan Rwanda'da, hiçbir dönemde unutulmayacak, akla mantığa sığmayan bir katliam, bir soykırım yaşanıyor. Yaklaşık dört ay içinde yaklaşık bir milyon insan vahşi bir şekilde dünyanın gözü önünde katlediliyor. Öyle ki başkent Kigali'nin caddeleri ve nehirleri kana bulanıyor, sadece bir gölün içinden 40 bin kişinin ölüsü çıkarılıyor. Bu katliam sürerken kimse yardıma gelmiyor. Yabancılar uçağa atladığı gibi ülkeyi terk ediyor. Ne bir müdahale yapılıyor, ne askerler önlem alıyor, ne de bir anlaşma yapmak isteyen grup, ortada kimse yok. Dünya'da herkes bu olayları izliyor. Ana haberlerin ilk sırasında yer alıyor katliamlardan görüntüler. Rwandalı Hutu'lar, kendi Tutsi komşularını, hatta onlara engel olmaya çalışan Hutu'ları bile acımasızca katlediyor. Bu katliamlar sırasında, bir otel müdürü olan Paul Rusesabagina, ailesini korumak, insanlığı yaşatmak üzere, büyük bir cesaret örneği gösterip, sayıları 1300'ü bulan mülteciyi, çalıştığı Milles Collines Oteli'nde saklamayı başarıyor ve hepsinin yaşamını kurtarıyor."
İşte böyle korkunç vahşeti anlatan filmi izledikten sonra 1300 kişinin kurtarılmasına bile şükrediyor insan
Neyse film çıkışı hüzünlü bir şekilde otomobilimize doğru yürümeye başladık. Gece yarısı olduğu için hava daha da soğumuştu. Ayşe ile kaldırımda yürüyoruz. "Aracı nereye koyduk?" diye aranırken, yerinde yeller estiğini gördük. Taksicilere sorduk. İzmir Büyükşehir Belediyesi İzelman şirketine ait çekiciler bizim otomobili alıp götürmüşlerdi.
Nasıl bir yanlış yaptığımızı düşünürken gözümüz park ettiğimiz alanda bir levhaya gitti. Özürlülerin yerine aracı bırakmışız.
Önce "nasıl kurtarırız?" diye düşündük. Sonra bir taksiye atladığımız gibi Türkiye Gazetesi'nin karşısındaki İzelman parkına gittik.
Kendimizi tanıttık. Konak Belediyesi'nde Basın Danışmanı olduğumuzu hatırlattık; ama boşuna
Cezalıydık!
Hem özürlülerin yerine hem de kaldırıma park ettiğimiz için 40 YTL çekme ve 4 YTL de otopark parası çıkardılar. O soğukta tekrar Vakıfbank'ın yolunu tuttuk. Para çektik. Gerekli cezayı yatırdık ve otomobilimizi kurtardık. Bu da bize iyi bir ders oldu.
Ama bu filmi yazın kaçırmıştık. Sinemalara geldiğinde sanırım ilgi görmediği için de kısa bir süre içinde gösterimden kaldırıldı. İzleyemediğimiz için de üzülmüştük. Aylardır izliyoruz nerede tekrar gösterime girer diye.
Sonunda baktık ki, DESEM salonlarında oynuyor. İş çıkışı 19.00 seansına gitmek yorgunluk olur düşüncesiyle eve gittik yemeğimizi yedik. Otomobile atladığımız gibi Ayşe ile birlikte Desem'in yolunu tuttuk.
Film 21.15'de başlıyor. Biz saat 21.00 gibi DESEM'in önüne geldik. Ancak park edecek yer bulamıyoruz. Hava da nasıl soğuk iliklerimize kadar işliyor. Fuara park edeceğiz ancak çıkışta donacağız. Böyle düşünürken boş bir yer bulduk.
Bu boş yere zar zor otomobili yerleştirdik. Ancak aracın iki tekerleği kaldırımda kaldı. Park ettiğimiz yer de İzmir Büyükşehir Belediyesi İzelman şirketine ait. Otomobili park etmenin mutluğu ile salonu girdik biletlerimizi aldık. Hatta çay içmek için fırsat da bulduk.
Evet
"On iki yıl önce, Afrika'nın en önemli, dünya ile en bağlantılı şehri olan Rwanda'da, hiçbir dönemde unutulmayacak, akla mantığa sığmayan bir katliam, bir soykırım yaşanıyor. Yaklaşık dört ay içinde yaklaşık bir milyon insan vahşi bir şekilde dünyanın gözü önünde katlediliyor. Öyle ki başkent Kigali'nin caddeleri ve nehirleri kana bulanıyor, sadece bir gölün içinden 40 bin kişinin ölüsü çıkarılıyor. Bu katliam sürerken kimse yardıma gelmiyor. Yabancılar uçağa atladığı gibi ülkeyi terk ediyor. Ne bir müdahale yapılıyor, ne askerler önlem alıyor, ne de bir anlaşma yapmak isteyen grup, ortada kimse yok. Dünya'da herkes bu olayları izliyor. Ana haberlerin ilk sırasında yer alıyor katliamlardan görüntüler. Rwandalı Hutu'lar, kendi Tutsi komşularını, hatta onlara engel olmaya çalışan Hutu'ları bile acımasızca katlediyor. Bu katliamlar sırasında, bir otel müdürü olan Paul Rusesabagina, ailesini korumak, insanlığı yaşatmak üzere, büyük bir cesaret örneği gösterip, sayıları 1300'ü bulan mülteciyi, çalıştığı Milles Collines Oteli'nde saklamayı başarıyor ve hepsinin yaşamını kurtarıyor."
İşte böyle korkunç vahşeti anlatan filmi izledikten sonra 1300 kişinin kurtarılmasına bile şükrediyor insan
Neyse film çıkışı hüzünlü bir şekilde otomobilimize doğru yürümeye başladık. Gece yarısı olduğu için hava daha da soğumuştu. Ayşe ile kaldırımda yürüyoruz. "Aracı nereye koyduk?" diye aranırken, yerinde yeller estiğini gördük. Taksicilere sorduk. İzmir Büyükşehir Belediyesi İzelman şirketine ait çekiciler bizim otomobili alıp götürmüşlerdi.
Nasıl bir yanlış yaptığımızı düşünürken gözümüz park ettiğimiz alanda bir levhaya gitti. Özürlülerin yerine aracı bırakmışız.
Önce "nasıl kurtarırız?" diye düşündük. Sonra bir taksiye atladığımız gibi Türkiye Gazetesi'nin karşısındaki İzelman parkına gittik.
Kendimizi tanıttık. Konak Belediyesi'nde Basın Danışmanı olduğumuzu hatırlattık; ama boşuna
Cezalıydık!
Hem özürlülerin yerine hem de kaldırıma park ettiğimiz için 40 YTL çekme ve 4 YTL de otopark parası çıkardılar. O soğukta tekrar Vakıfbank'ın yolunu tuttuk. Para çektik. Gerekli cezayı yatırdık ve otomobilimizi kurtardık. Bu da bize iyi bir ders oldu.
2023-11-08 11:26:27
Ne oldu bize, ne oldu böyle!
Yıllardır Kuzey Ege gezilerimizdeki güzergahta yol üzerine kalan Çaltılıdere köyü, mutlaka durup mola verdiğimiz, sulak alanda fotoğraf çektiğimiz ender bölgelerden biriydi, üç yıl ... Devamı
2023-05-10 13:00:34
Ayvalık Lor Tatlısı artık coğrafi işaretli
Vikipedi’ye şöyle bir göz attığınızda “Ayvalık Lor Tatlısı” ile ilgili şunları yazar:
Lor tatlısı, şerbetli bir tatlıdır. Ege Bölgesi’nde yapılır. Kullanılan lor ... Devamı
2023-01-04 14:07:48
Ayvalık Anadolu Uygarlıkları Sergisi geniş kapsamlı müzeye dönüşüyor
Antik Çağ’dan bu yana tarih boyunca çok kültürlü bir yapıya sahip olan Ayvalık, Küratör Necdet Bezmen ile Ayvalık Ayazması Derneği iş birliğinde açılan ve Ayvalık Belediye Başkan... Devamı
2022-08-02 19:11:33
Bodrum’un mavisinden Cunda’nın turkuazına
Geçtiğimiz yıl muhteşem resim paylaşımlarıyla karşılaştığım Tayfun Önel ile sosyal medyada arkadaş olduk. İlerleyen sohbetlerimizden sonra telefonunu istedim. Ayvalık’ta yaşadığ... Devamı
2022-04-01 23:30:00
Sedefli battaniye (Girit battaniyesi) üretimde
36 yıllık düştü gerçek oldu, tezgahlar kuruldu ilk battaniyenin üretimi alkışlarla tamamlandı
Galatasaray Rotary Kulübü’nün her yıl verdiği Rotary Meslek Ödülü’nün sahibi, A... Devamı
2022-01-13 18:24:07
Kültürel miras adası: Cunda
Cunda (Alibey) Adası’nda Rahmi Koç Müzesi, Sevim ve Necdet Kent Kitaplığı geçtiğimiz Ekim ayında açılan Bekir Coşkun Kütüphanesi, kente kültür anlamında renk katmasının yanı sı... Devamı
2021-11-25 13:00:00
Yeniden başlamak
"Emekli olup, bir kıyı kasabasına yerleşeceğim. Bu kadar yıl hizmetten sonra ‘Bir sen eksiktin' diyen olmaz sanıyorum." Bedri Karayağmurlar
Ayvalık'ta yaşamaya başlayalı neredeyse ik... Devamı
2021-09-30 21:50:00
1873'te Taksiyarhis Kilisesi, günümüzde Rahmi M. Koç Müzesi
Çam ağaçlarının boyunlarını denize uzattığı, yeşil ile mavinin kucaklaştığı, Kuzey Ege’nin incisi ve gülen yüzü diye bilinir Ayvalık. 22 adası, tabiat parkı, uzun kumsalları, ... Devamı
2021-07-28 13:36:12
Küçükköylü Arelos
Ayvalık'ta Küçükköy tam bir sanatçı fabrikası, çok sayıda sanatçı köyü mesken tutmuş. Yazar, heykeltıraş, ressam, koleksiyoner ve akla gelebilecek tüm sanat dallarıyla ilgili bir s... Devamı
2021-07-04 20:00:00
Piri Reis’in “Yunt Adaları” dediği, günümüzün Cunda ya da Alibey Adası
*Cunda Adası’nın tepelerine mutlaka çıkın, doğayı oradan izleyin, göreceksiniz; boğazlar, adalar iç içe girmiş muhteşem koylar, öyle ki güzelliklerin tadına doyamayacaksınız.
A... Devamı
