Bir kova su 2006-08-25 00:00:00
Bir kova su
Yazar: Işık Teoman
Geçen hafta başlayan ve 2 bin hektardan fazla orman arazisinin yok olmasına neden olan yangınlarda vatandaşların duyarsız kalmaları haber konusu yapıldı. Tabii vatandaşlar duyarsız kalır. Yeşili sevdirecek bir devlet politikası olmazsa, çevreye karşı duyarlı, çevresini seven ve saygı duyan bir gençlik yetiştirilmezse olacağı buydu.
Daha ilköğretim okulu yıllarında başlatılması gereken çevre bilinci eğitimi yıllardır göz ardı ediliyor. Tabii edilecek. Bilgisayar derslerinin iki saatten bir saate indirildiği ahlak ve din derslerinin haftada iki güne çıkarıldığı ama çevre konusunun dikkate bile alınmadığı bir toplumda olacağı buydu. Adamlar kahvede okey oynuyor.
Hemen burunlarını dibinde canım ormanlar çıra gibi yanıyor. Köylü kahvede okey dışarı peşinde koşuyor. Uyarıldıklarında ise para ile çalışanların söndürme çalışmalarına katılması gerektiğini söylüyor. Olacağı buydu.
Canım ormanlar yok olup gidiyor. Bir çam ağacı ülkemizde 20-25 yılda büyüyor ve orman kimliği ortaya çıkıyor. Bir insan ömrünün üçte biri. Uzun bir süre. Yok olan ormanların yerine hemen ertesi yıl dikim yapıldığında oluşacak bir orman için aradan en az 20 yıl yıl geçmesi gerekiyor.Çocuklar delikanlı, delikanlılar orta yaşlı, orta yaşlılar dede, torun tokmak sahibi oluyor. Yaşlı olanlar yanan ormanların yerine dikilenlerin büyüdüğünü ise hiçbir zaman göremiyorlar.
Yanan orman alanları ile birlikte, canlılar da yok oluyor. Düşünebiliyor musunuz? Canım Kaplumbağalar, Tavşanlar, Geyikler, Karacalar, kuşlar, böcekler, uçanlar, uçamayanlar, sürüngenler kavruluyor. Ormanda cıvıl cıvıl kuş sesleri eşliğinde başlayan hayat birkaç saat içinde ölüm sessizliğine bürünüyor. Karalar bağlanıyor.
Yeşilden, kara örtüye geçiş ve o örtüden tekrar kurtulmak için koca bir ömür 20 yıl.
Çevrenin korunması bilincini doğrudan eğitimcilere yükleme yanlışlığı içinde de değilim. Anne ve babaların duyarlılığı ile başlayan çevre bilincini koruma, okul sıralarında, arkadaş çevrelerinde en yüksek seviyesine ulaşır.
Daha küçük yaşlarda elindeki küçük bir kağıt parçasını sokağa atarak, genç fidanları kırarak başlayan bir yaşam ileri ki yaşlarda acaba ormanların korunması bilincine erişebilir mi?
Mümkün değil!
Yollarda aracının kokmaması için, izmaritini hala yollara gelişigüzel savurarak atan otoyol kenarlarında ki ağaçların yanmasına ve yok olmasına neden olan düşünce nasıl yok edilir.?
Küçük yaşlarda başlayacak olan aile ve okul eğitimi ile olanaklı olur.
Bu eğitimi sağlayacak bir sistemi kim yaratacak?
Tabii ki ülkeyi yöneten ve yönetmeye aday olan hükümetler...
Din derslerinin haftada iki saate çıkarıldığı eğitim sistemimizde umarım çevreyi koruma ve felaketlere karşı duyarlı olmak gibi konular ile ilgili de haftada en az üç saat ders verilir de böyle acı tablolar yaşamayız.
Gelecek kuşaklar böyle bir eğitim sisteminden geçerler, çevreye duyarlı olurlar da okey masalarından kalkıp yanan ormana bir kova su atarlar...
Daha ilköğretim okulu yıllarında başlatılması gereken çevre bilinci eğitimi yıllardır göz ardı ediliyor. Tabii edilecek. Bilgisayar derslerinin iki saatten bir saate indirildiği ahlak ve din derslerinin haftada iki güne çıkarıldığı ama çevre konusunun dikkate bile alınmadığı bir toplumda olacağı buydu. Adamlar kahvede okey oynuyor.
Hemen burunlarını dibinde canım ormanlar çıra gibi yanıyor. Köylü kahvede okey dışarı peşinde koşuyor. Uyarıldıklarında ise para ile çalışanların söndürme çalışmalarına katılması gerektiğini söylüyor. Olacağı buydu.
Canım ormanlar yok olup gidiyor. Bir çam ağacı ülkemizde 20-25 yılda büyüyor ve orman kimliği ortaya çıkıyor. Bir insan ömrünün üçte biri. Uzun bir süre. Yok olan ormanların yerine hemen ertesi yıl dikim yapıldığında oluşacak bir orman için aradan en az 20 yıl yıl geçmesi gerekiyor.Çocuklar delikanlı, delikanlılar orta yaşlı, orta yaşlılar dede, torun tokmak sahibi oluyor. Yaşlı olanlar yanan ormanların yerine dikilenlerin büyüdüğünü ise hiçbir zaman göremiyorlar.
Yanan orman alanları ile birlikte, canlılar da yok oluyor. Düşünebiliyor musunuz? Canım Kaplumbağalar, Tavşanlar, Geyikler, Karacalar, kuşlar, böcekler, uçanlar, uçamayanlar, sürüngenler kavruluyor. Ormanda cıvıl cıvıl kuş sesleri eşliğinde başlayan hayat birkaç saat içinde ölüm sessizliğine bürünüyor. Karalar bağlanıyor.
Yeşilden, kara örtüye geçiş ve o örtüden tekrar kurtulmak için koca bir ömür 20 yıl.
Çevrenin korunması bilincini doğrudan eğitimcilere yükleme yanlışlığı içinde de değilim. Anne ve babaların duyarlılığı ile başlayan çevre bilincini koruma, okul sıralarında, arkadaş çevrelerinde en yüksek seviyesine ulaşır.
Daha küçük yaşlarda elindeki küçük bir kağıt parçasını sokağa atarak, genç fidanları kırarak başlayan bir yaşam ileri ki yaşlarda acaba ormanların korunması bilincine erişebilir mi?
Mümkün değil!
Yollarda aracının kokmaması için, izmaritini hala yollara gelişigüzel savurarak atan otoyol kenarlarında ki ağaçların yanmasına ve yok olmasına neden olan düşünce nasıl yok edilir.?
Küçük yaşlarda başlayacak olan aile ve okul eğitimi ile olanaklı olur.
Bu eğitimi sağlayacak bir sistemi kim yaratacak?
Tabii ki ülkeyi yöneten ve yönetmeye aday olan hükümetler...
Din derslerinin haftada iki saate çıkarıldığı eğitim sistemimizde umarım çevreyi koruma ve felaketlere karşı duyarlı olmak gibi konular ile ilgili de haftada en az üç saat ders verilir de böyle acı tablolar yaşamayız.
Gelecek kuşaklar böyle bir eğitim sisteminden geçerler, çevreye duyarlı olurlar da okey masalarından kalkıp yanan ormana bir kova su atarlar...
2023-11-08 11:26:27
Ne oldu bize, ne oldu böyle!
Yıllardır Kuzey Ege gezilerimizdeki güzergahta yol üzerine kalan Çaltılıdere köyü, mutlaka durup mola verdiğimiz, sulak alanda fotoğraf çektiğimiz ender bölgelerden biriydi, üç yıl ... Devamı
2023-05-10 13:00:34
Ayvalık Lor Tatlısı artık coğrafi işaretli
Vikipedi’ye şöyle bir göz attığınızda “Ayvalık Lor Tatlısı” ile ilgili şunları yazar:
Lor tatlısı, şerbetli bir tatlıdır. Ege Bölgesi’nde yapılır. Kullanılan lor ... Devamı
2023-01-04 14:07:48
Ayvalık Anadolu Uygarlıkları Sergisi geniş kapsamlı müzeye dönüşüyor
Antik Çağ’dan bu yana tarih boyunca çok kültürlü bir yapıya sahip olan Ayvalık, Küratör Necdet Bezmen ile Ayvalık Ayazması Derneği iş birliğinde açılan ve Ayvalık Belediye Başkan... Devamı
2022-08-02 19:11:33
Bodrum’un mavisinden Cunda’nın turkuazına
Geçtiğimiz yıl muhteşem resim paylaşımlarıyla karşılaştığım Tayfun Önel ile sosyal medyada arkadaş olduk. İlerleyen sohbetlerimizden sonra telefonunu istedim. Ayvalık’ta yaşadığ... Devamı
2022-04-01 23:30:00
Sedefli battaniye (Girit battaniyesi) üretimde
36 yıllık düştü gerçek oldu, tezgahlar kuruldu ilk battaniyenin üretimi alkışlarla tamamlandı
Galatasaray Rotary Kulübü’nün her yıl verdiği Rotary Meslek Ödülü’nün sahibi, A... Devamı
2022-01-13 18:24:07
Kültürel miras adası: Cunda
Cunda (Alibey) Adası’nda Rahmi Koç Müzesi, Sevim ve Necdet Kent Kitaplığı geçtiğimiz Ekim ayında açılan Bekir Coşkun Kütüphanesi, kente kültür anlamında renk katmasının yanı sı... Devamı
2021-11-25 13:00:00
Yeniden başlamak
"Emekli olup, bir kıyı kasabasına yerleşeceğim. Bu kadar yıl hizmetten sonra ‘Bir sen eksiktin' diyen olmaz sanıyorum." Bedri Karayağmurlar
Ayvalık'ta yaşamaya başlayalı neredeyse ik... Devamı
2021-09-30 21:50:00
1873'te Taksiyarhis Kilisesi, günümüzde Rahmi M. Koç Müzesi
Çam ağaçlarının boyunlarını denize uzattığı, yeşil ile mavinin kucaklaştığı, Kuzey Ege’nin incisi ve gülen yüzü diye bilinir Ayvalık. 22 adası, tabiat parkı, uzun kumsalları, ... Devamı
2021-07-28 13:36:12
Küçükköylü Arelos
Ayvalık'ta Küçükköy tam bir sanatçı fabrikası, çok sayıda sanatçı köyü mesken tutmuş. Yazar, heykeltıraş, ressam, koleksiyoner ve akla gelebilecek tüm sanat dallarıyla ilgili bir s... Devamı
2021-07-04 20:00:00
Piri Reis’in “Yunt Adaları” dediği, günümüzün Cunda ya da Alibey Adası
*Cunda Adası’nın tepelerine mutlaka çıkın, doğayı oradan izleyin, göreceksiniz; boğazlar, adalar iç içe girmiş muhteşem koylar, öyle ki güzelliklerin tadına doyamayacaksınız.
A... Devamı
