Kunduram yastık altında! 2005-12-28 00:00:00
Kunduram yastık altında!
Yazar: Işık Teoman
Belki sıradan bir yazı gibi gelecek birçok insana.. Ama bayramlar geldiğinde veya bayramlara az bir süre kaldığında benim aklıma kunduram ve yastığım gelir.
İlginç değil mi? ikisi de ayrılmaz bir parça gibi... Kundura, yastık... .
Kundura nereye yakışır? Ayağa... Ayaktan çıktıktan sonra ayakkabılığa, sonra yastığın altına...
Çocukluğumuzda, bizim çocuklarımız gibi ayakkabı eskidiğinde hemen gidip almak gibi bir lüksümüz yoktu.
Ayakkabı eskir... Tabanı açılır, kenarlarından atar veya derisi yırtılır... Zaten hemen her mahallede mutlaka bir ayakkabı tamiri yapan dükkan bulunurdu..
O dükkanların kokusu çok hoş gelirdi bana...
Tamir yapılırken minik bir taburede oturarak beklemek. Tamir yapıldıktan sonra ayağında denemek. Onarılmış kundurayı giydikten sonra mutlu bir şekilde evine dönmek.
Ne güzel küçücük mutluluklar...
Bayramlarda alınırdı ayakkabılar..
Yeni kundurular..Mis gibi kokardı. Koklardım. Doyamazdım yeni ayakkabılarımı koklamaya..
Yastığımın altına koyardım. Onunla uyurdum. Gece defalarca uyanır, kontrol eder, koklar, koklar, koklardım, öyle uyurdum sabaha kadar...
Ne güzel kokardı kunduralar...
Yılda bir kez alınırdı kundura... Yılda iki kez bayram ama bir kez yeni kundura...
Ayağıma geçirdikten sonra, suya, çamura bulaştırmadan geçip giden bir bayram. Güzel kunduram. Ne güzel kokardı kunduram.
Şimdiki çocuklar ne kadar şanslı... Tabii gelirleri iyi olan ailelerin çocukları için geçerli bu şanslı olmak kavramı..
Bayramlarda ayakkabı satın almaya gittiğimizde üç kuruş maaş ile evini geçindirmek zorunda olan babamın fiyatları okuduğunda yüzünün şekilden şekile girdiğini ve dudağını büküp, "çok pahalı" dediğini unutamıyorum.
Bu bayram öncesi ne yapalım biliyor musunuz?
Mahallenizde veya sokağınızda olabilir veya hiç tanımadığınız yoksul bir çocuğu anne ve babasının onayını alarak, elinden tutup bir mağazaya götürelim. O’na bir ayakkabı alalım.
O minik yoksul çocuk o gece yastığının altında kunduraları ile uyusun!
Uyusun ki, o kunduraların kokusunu hiç ama hiç unutmasın!
O minik çocuk da büyüdüğünde bir başka miniğin elini tutsun!
Bayram öncesi ve bayramlardan sonra; yastığının altında kundurasıyla uyuyamayan o kadar çok çocuk var ki...
İlginç değil mi? ikisi de ayrılmaz bir parça gibi... Kundura, yastık... .
Kundura nereye yakışır? Ayağa... Ayaktan çıktıktan sonra ayakkabılığa, sonra yastığın altına...
Çocukluğumuzda, bizim çocuklarımız gibi ayakkabı eskidiğinde hemen gidip almak gibi bir lüksümüz yoktu.
Ayakkabı eskir... Tabanı açılır, kenarlarından atar veya derisi yırtılır... Zaten hemen her mahallede mutlaka bir ayakkabı tamiri yapan dükkan bulunurdu..
O dükkanların kokusu çok hoş gelirdi bana...
Tamir yapılırken minik bir taburede oturarak beklemek. Tamir yapıldıktan sonra ayağında denemek. Onarılmış kundurayı giydikten sonra mutlu bir şekilde evine dönmek.
Ne güzel küçücük mutluluklar...
Bayramlarda alınırdı ayakkabılar..
Yeni kundurular..Mis gibi kokardı. Koklardım. Doyamazdım yeni ayakkabılarımı koklamaya..
Yastığımın altına koyardım. Onunla uyurdum. Gece defalarca uyanır, kontrol eder, koklar, koklar, koklardım, öyle uyurdum sabaha kadar...
Ne güzel kokardı kunduralar...
Yılda bir kez alınırdı kundura... Yılda iki kez bayram ama bir kez yeni kundura...
Ayağıma geçirdikten sonra, suya, çamura bulaştırmadan geçip giden bir bayram. Güzel kunduram. Ne güzel kokardı kunduram.
Şimdiki çocuklar ne kadar şanslı... Tabii gelirleri iyi olan ailelerin çocukları için geçerli bu şanslı olmak kavramı..
Bayramlarda ayakkabı satın almaya gittiğimizde üç kuruş maaş ile evini geçindirmek zorunda olan babamın fiyatları okuduğunda yüzünün şekilden şekile girdiğini ve dudağını büküp, "çok pahalı" dediğini unutamıyorum.
Bu bayram öncesi ne yapalım biliyor musunuz?
Mahallenizde veya sokağınızda olabilir veya hiç tanımadığınız yoksul bir çocuğu anne ve babasının onayını alarak, elinden tutup bir mağazaya götürelim. O’na bir ayakkabı alalım.
O minik yoksul çocuk o gece yastığının altında kunduraları ile uyusun!
Uyusun ki, o kunduraların kokusunu hiç ama hiç unutmasın!
O minik çocuk da büyüdüğünde bir başka miniğin elini tutsun!
Bayram öncesi ve bayramlardan sonra; yastığının altında kundurasıyla uyuyamayan o kadar çok çocuk var ki...
2023-11-08 11:26:27
Ne oldu bize, ne oldu böyle!
Yıllardır Kuzey Ege gezilerimizdeki güzergahta yol üzerine kalan Çaltılıdere köyü, mutlaka durup mola verdiğimiz, sulak alanda fotoğraf çektiğimiz ender bölgelerden biriydi, üç yıl ... Devamı
2023-05-10 13:00:34
Ayvalık Lor Tatlısı artık coğrafi işaretli
Vikipedi’ye şöyle bir göz attığınızda “Ayvalık Lor Tatlısı” ile ilgili şunları yazar:
Lor tatlısı, şerbetli bir tatlıdır. Ege Bölgesi’nde yapılır. Kullanılan lor ... Devamı
2023-01-04 14:07:48
Ayvalık Anadolu Uygarlıkları Sergisi geniş kapsamlı müzeye dönüşüyor
Antik Çağ’dan bu yana tarih boyunca çok kültürlü bir yapıya sahip olan Ayvalık, Küratör Necdet Bezmen ile Ayvalık Ayazması Derneği iş birliğinde açılan ve Ayvalık Belediye Başkan... Devamı
2022-08-02 19:11:33
Bodrum’un mavisinden Cunda’nın turkuazına
Geçtiğimiz yıl muhteşem resim paylaşımlarıyla karşılaştığım Tayfun Önel ile sosyal medyada arkadaş olduk. İlerleyen sohbetlerimizden sonra telefonunu istedim. Ayvalık’ta yaşadığ... Devamı
2022-04-01 23:30:00
Sedefli battaniye (Girit battaniyesi) üretimde
36 yıllık düştü gerçek oldu, tezgahlar kuruldu ilk battaniyenin üretimi alkışlarla tamamlandı
Galatasaray Rotary Kulübü’nün her yıl verdiği Rotary Meslek Ödülü’nün sahibi, A... Devamı
2022-01-13 18:24:07
Kültürel miras adası: Cunda
Cunda (Alibey) Adası’nda Rahmi Koç Müzesi, Sevim ve Necdet Kent Kitaplığı geçtiğimiz Ekim ayında açılan Bekir Coşkun Kütüphanesi, kente kültür anlamında renk katmasının yanı sı... Devamı
2021-11-25 13:00:00
Yeniden başlamak
"Emekli olup, bir kıyı kasabasına yerleşeceğim. Bu kadar yıl hizmetten sonra ‘Bir sen eksiktin' diyen olmaz sanıyorum." Bedri Karayağmurlar
Ayvalık'ta yaşamaya başlayalı neredeyse ik... Devamı
2021-09-30 21:50:00
1873'te Taksiyarhis Kilisesi, günümüzde Rahmi M. Koç Müzesi
Çam ağaçlarının boyunlarını denize uzattığı, yeşil ile mavinin kucaklaştığı, Kuzey Ege’nin incisi ve gülen yüzü diye bilinir Ayvalık. 22 adası, tabiat parkı, uzun kumsalları, ... Devamı
2021-07-28 13:36:12
Küçükköylü Arelos
Ayvalık'ta Küçükköy tam bir sanatçı fabrikası, çok sayıda sanatçı köyü mesken tutmuş. Yazar, heykeltıraş, ressam, koleksiyoner ve akla gelebilecek tüm sanat dallarıyla ilgili bir s... Devamı
2021-07-04 20:00:00
Piri Reis’in “Yunt Adaları” dediği, günümüzün Cunda ya da Alibey Adası
*Cunda Adası’nın tepelerine mutlaka çıkın, doğayı oradan izleyin, göreceksiniz; boğazlar, adalar iç içe girmiş muhteşem koylar, öyle ki güzelliklerin tadına doyamayacaksınız.
A... Devamı
